Onze huisdieren steunen ons door dik en dun. Of moet ik zeggen, vaker dik dan dun? Hoe dan ook, de relatie tussen mens en dier is een bijzondere. Waar wij andere mensen snel veroordelen op te dik zijn, daar vinden wij het bij onze hond, kat of hamster al snel lief, grappig en schattig. De vraag is echter hoe lief, grappig en schattig het voor het dier zelf is.
Is dik worden erg?
Het proces om dik te worden is meestal een heel leuk proces. Je begint fit aan de race, geniet zonder ongemakken van de heerlijke hapjes en krijgt tot slot ook nog eens aandacht van het baasje. Het is als een paradijs op aarde. Ook voor het baasje is het allemaal erg leuk. De vreugdevolle ontvangst, de dankbare ogen en het enthousiaste gesmikkel vervult het hart met een warm gevoel. Dit is wat je het dier gunt. Dit is wat het dier verdient. Toch?!
Miscommunicatie tussen huisdier en zijn eigenaar
Eenmaal dik zijn er wat praktische problemen. Jagen, spelen, rennen en zwemmen gaan wat lastiger. Dat is dus wel een gemis. Het baasje heeft dit echter niet door. Je bent immers niet direct dik. Dit bouwt langzaam op en het gedrag verandert dan ook langzaam mee. Voordat je het weet bestempelt het baasje jouw karakter als lui en rustig, terwijl je in werkelijkheid niet echt een andere keuze hebt omdat je bij de minste of geringste inspanning moe wordt. En ja, dan ben je liever lui dan moe.
Na enige tijd dik zijn, komen de fysieke ongemakken. Suikerziekte, gewrichts- en hartproblemen spelen op. Maar ook hier geldt; heeft het baasje dit wel door? Als je al weinig bewoog, omdat je snel moe wordt, dan valt het ook niet meer op als je wat stroever beweegt door pijnlijke gewrichten of een hartaandoening. En de gevolgen van suikerziekte? Tja, als je toch al de hele dag slaapt, hoe moet het baasje dan merken dat je je eigenlijk heel beroerd voelt?
Het baasje is verantwoordelijk
Nee, de gevolgen van obesitas zijn schadelijker dan men denkt. Bij ruim een derde van onze honden en katten komt obesitas voor en dit aantal is groeiende. Het oogt niet direct schadelijk, maar dat heeft vooral met ons beperkte observatievermogen te maken. Denk maar eens logisch na; ten aanzien van obesitas verschillen mens en dier niet. Overgewicht zorgt voor beperkingen. Beperkingen die wij onszelf prima mogen opleggen, want dat is iets dat wij voor onszelf kiezen. Onze huisdieren hebben deze keuzevrijheid zelf niet, wij moeten dus ook keuzes maken voor onze huisdieren. Ja, zij eten al het lekkers zelf op, maar zij kiezen niet wat voor calorierijk voedsel jij geeft, of de maat waarin het wordt aangeboden. Zij kiezen ook niet hoeveel zij kunnen bewegen om de binnengekregen calorieën te verbranden.
En onthoud: je huisdier te veel verwennen is ook een vorm van dierenmishandeling. In Nederlands is het zelfs strafbaar volgens de wet.
Bron: Dierenbescherming.nl
Foto: Pixabay