Noordernieuws.be Nieuwsmagazine van de Noorderkempen
Van kleins af aan zingen, indruk maken en altijd een prachtige stem blijven houden. Didier Joosen (62) zong als kleine jongen al en weet zijn publiek ook nu nog te boeien.
Een stem die al vroeg ontroerde
“Als klein ventje zong ik al en schreef teksten op bestaande liedjes. In het derde leerjaar van de lagere school vroeg de onderwijzer wie er op een bepaald Sinterklaasliedje een andere tekst kon maken. Ik maakte er twee, die mocht ik voor de klas zingen en de onderwijzer nam het op. Ik zong thuis altijd op het toilet en in de badkamer. Een keer zong ik het Ave Maria op het toilet en toen ik buiten kwam had mijn vader, die het gehoord had, tranen in zijn ogen.”
“Een keer zong ik het Ave Maria op het toilet en toen ik buiten kwam had mijn vader, die het gehoord had, tranen in zijn ogen”
Doe meer met je zang
“Een vriendin van mijn zus had een zware, klassieke opleiding gevolgd en vond dat ik meer met mijn zang moest doen, maar dat kwam er niet van. In die tijd zong ik graag popmuziek en vooral Nederlandstalig. Een aantal jaren later ontmoette mijn zus de broer van Will Tura en heeft met hem over mij gesproken. Die zei: ‘Laat hem maar wat opsturen.’ Maar dat was toen niet zo evident, want: hoe doe je dat en waar?”
Zingen bij een bandje
“Op mijn 20ste was ik op een trouwfeest waar een bandje optrad. Iemand zei tegen me: ‘Ga jij eens zingen!’ Wat ik deed en dat was wel heel erg plezant. Ik heb nog zeker anderhalf jaar met dat bandje opgetreden. Het genre dat we speelden was voor een iets ouders publiek: tango’s, walsen, swing, slow, chachacha, …. Na een poosje had ik dat wel gezien en ben daar mee opgehouden, thuis bleef ik nog wel zingen.”
’Mama’ in het Italiaans
“Ik kwam iemand tegen en samen zijn we in Mainvault (bij Ath) in de provincie Henegouwen gaan wonen. Tot die tijd werkte ik bij de spoorwegen. Toen ik na 5 jaar vertrok uit Mainvault ben ik daar terug gaan werken. In die tijd stond het zingen even op een laag pitje, maar dat kwam vanzelf terug. Toen mijn moeder 80 werd, heb ik het liedje ‘Mama’ in het Italiaans op een cd opgenomen.”
De Zevende Hemel
“In die tijd trad ik veel op feestjes op en schreef vaak mijn eigen teksten op bestaande melodieën. In 1993 ben ik toneel gaan spelen, met het idee: als er een rol is waar je voor moet zingen, zou dat voor mij kunnen zijn. Maar het toneelspelen zelf vond ik ook heel erg tof! Op een gegeven moment werd ik gevraagd voor het stuk ‘De Zevende Hemel’ dat over 3 travestieten ging. Dat was oorspronkelijk te kort en werd uitgebreid met diverse liedjes. Vroeger heb ik regelmatig in de Quarantaine Stallen gezongen en werd begeleid door Freddy Marshall. Van hem heb ik diverse melodieën zonder zang overgenomen en op mini disc gezet. Voor de 9 liedjes uit ‘De Zevende Hemel’ heb ik er 8 geschreven op zijn melodieën, allemaal meezingers. Dat was eigenlijk het begin van terug gaan zingen.”
Zingen blijft mijn grote hobby
“Ik genoot van het zingen, nog meer dan van het toneelspelen. Omdat ik een paar jaar amper gezongen had, heb ik echt goed moeten oefenen om weer goed bij stem te raken. In 2011 heb ik met mijn man café De Arabieren overgenomen. Voor de opening heb ik op het liedje ‘Ik zie lichtjes in je ogen’ een eigen tekst geschreven over café De Arabieren. Nadien heb ik voor diverse clubs en verenigingen nog ettelijke liedjes geschreven, ook over Horendonk zelf. Ik zong regelmatig in de zaak, op zondagavond of in de namiddag en vaak mijn eigen liedjes, want zingen bleef mijn grote hobby.”
Optreden in het rusthuis
“In 2016 ging ik met pensioen en mijn man pakte zijn vroegere baan weer op. Iemand uit Hoevenen die vroeger een keer in de zaal had opgetreden, zong regelmatig in rusthuizen. Ik dacht dat kan ik ook! Vervolgens heb ik een installatie gekocht en heb geïnformeerd bij het animatieteam van het rusthuis waar mijn moeder woont. Die vonden het heel leuk als ik daar kwam optreden.”
Uitnodigingen voor optredens
“Op de laatste Uilse kermis vroeg Berend Pyl of ik bij hem de liedjes kwam zingen die ik vroeger in het café zong. Ik had tegen Dirk Van Turnhout (Jack Woods) gezegd dat ik dat ging doen en hij kwam ook luisteren. Hij vroeg me toen om op te komen treden bij de presentatie van zijn nieuwe CD ‘Where Corn Don’t Grow. En voordat ik laatst op vakantie ging, werd ik gebeld door iemand van de Culturele Raad van Wijnegem om in oktober op te komen treden in het Culturele Centrum van Wijnegem.”
Zingen op bruiloft
“Op een keer werd ik uitgenodigd voor een bruiloft. De drummer van het bandje waar ik vroeger mee had opgetreden ging trouwen. Er speelde een band van 6 man en die gingen op een gegeven moment pauzeren. Dus ging ik het podium op en begon te zingen. Die mannen lieten hun pintje staan, pakten hun instrumenten en begonnen spontaan mee te spelen!”
LW
Hebt u ook zo’n bijzondere hobby waar u graag eens over wilt vertellen? Neem dan contact met ons op via de contactpagina en we nemen u graag een interview af. Het is niet noodzakelijk dat u in Essen of omgeving woont.
83
