Noordernieuws.be Nieuwsmagazine van de Noorderkempen
Plannen om met je partner een woning te kopen? Dan kun je ervoor kiezen om het bij de notaris te laten registreren met een zogenoemd ‘beding van aanwas’. Dat kon je vroeger helpen om financiële problemen te voorkomen. Maar geldt dat vandaag ook nog? En voor iedereen?
Vroeger kochten heel wat koppels een woning met een beding van aanwas of in de volksmond ook wel ‘een tontine’. Dat is een extra clausule die in de notariële akte wordt opgenomen wanneer je een woning aankoopt. Het beschermt de langstlevende partner en geeft die ook woonzekerheid. Want als één van de partners overlijdt, dan krijgt de andere, en dus de langstlevende, de woning in volle eigenschap. Ook al is het géén erfgenaam. Let wel, een beding van aanwas kun je enkel gebruiken als beide partners, elk voor de helft eigenaar zijn van de aangekochte woning.
Maar voor wat, hoort wat natuurlijk. En het kan je zuur opbreken. Want de langstlevende partner moet dan op het deel van de overleden partner 10% registratierechten betalen in Vlaanderen (en zelfs 12,5% in de andere gewesten). En dat dan op de helft van de waarde van de woning. En dat is niet niks. Als je huis 200.000 euro waard is, betaal je dus ongeveer 10.000 euro registratierechten in Vlaanderen, of 12.500 in de rest van België.
Erfkwestie
Dat is natuurlijk een behoorlijk bedrag. Zeker als je weet dat je dat vandaag de dag makkelijk kunt vermijden. In de drie gewesten betaal je tegenwoordig immers geen erfbelasting meer op het aandeel dat de langstlevende partner erft van de gezinswoning. Veel goedkoper dus. Maar dat was vroeger anders, daarom was het beding van aanwas toen zo populair.
De langstlevende partner erft vandaag automatisch het vruchtgebruik op de woning, wanneer je gehuwd bent. Zo ben je zeker dat je een plek hebt om te wonen. Bij wettelijk samenwonende stellen is dat net hetzelfde, al hangt het er natuurlijk ook van af wat er precies in het testament werd opgenomen. Feitelijke samenwoners hebben daarentegen helemaal geen bescherming.
Beding van aanwas anno 2018
Dus als je trouwt, erf je automatisch het vruchtgebruik van de woning en de inboedel als je partner overlijdt. Dat betekent dat je in het huis mag blijven wonen, of het mag verhuren zolang je leeft. Een beding van aanwas is hier dus niet echt zinvol, omdat het maar weinig voordelen met zich meebrengt, want je partner kan je niet zomaar onterven.
Hoewel wettelijk samenwonenden, net zoals gehuwden, het vruchtgebruik en de inboedel erven, kunnen zij daarentegen wel onterfd worden. Het testament kan door elke partner op elk moment gewijzigd worden, zonder dat je het zelf weet. Je hebt dus met andere woorden nooit 100% zekerheid dat je iets zal erven. Dus voor wettelijk en zeker voor feitelijk samenwonenden kan een beding van aanwas een perfect middel zijn om elkaar te beschermen.
Zeker is zeker
Daarom dat vandaag de dag het beding van aanwas vaak gecombineerd wordt met een testament. De langstlevende heeft dan de mogelijkheid om te kiezen wat er precies met de woning gebeurt. Stel dat je als wettelijk samenwonend koppel een woning koopt voor jullie én de kinderen, en kiest om het beding van aanwas op te nemen in de notariële akte, kun je als langstlevende ouder via het beding van aanwas de enige eigenaar worden. Doe je daar geen beroep op, dan erf je enkel het vruchtgebruik en de inboedel en zijn je kinderen de blote eigenaars. Als je dan het huis wilt verkopen als je kinderen nog niet meerderjarig zijn, moet je via de vrederechter de toestemming krijgen om te mogen verkopen en blijft het deel van de kinderen onbeschikbaar tot ze meerderjarig zijn.
Dus voor getrouwde koppels brengt een beding van aanwas vandaag dus nog maar weinig voordelen met zich mee. Werd het toch opgenomen in de notariële akte? Dan laat je dat best schrappen, zodat je later geen registratierechten moet betalen. Let wel, een beding van aanwas schrappen kan nooit eenzijdig. Je kunt het enkel verbreken als jullie beiden akkoord gaan. Maak gerust een afspraak met je notaris!
Bron: Zimmo.be
Foto: Pixabay
12
