Hoe tolerant zijn we eigenlijk?

21 oktober 2018 Docu's, Nieuws, Relatie

Er wordt van ons verwacht dat we van alles accepteren en tolereren: nieuwkomers, andere culturen en talen, religies, religieuze feesten,… Daar doen de meesten dan ook hun best voor. Maar kennelijk schijnt dat niet zo soepel te verlopen voor mensen die houden van iemand van hetzelfde geslacht.

Nicky Vogels (29) en haar verloofde Belinde (30) maken vrijwel dagelijks de honende en bijtende opmerkingen en scheldpartijen mee, als ze hand in hand over straat lopen. Een groter teken van intolerantie, bekrompenheid en schijnheiligheid is vandaag de dag niet denkbaar.

Pesterijen

Nicky wist al vroeg dat ze gevoelens had voor vrouwen. Dit is niet raar, dit geldt voor de meeste mensen met voorkeur voor mensen van dezelfde sekse. “Op mijn achtste wist ik al dat ik gevoelens had voor vrouwen”, herinnert Nicky zich. “Ik vertelde dat tegen een vriendinnetje, die het verder vertelde. Vanaf dat moment werd ik gepest. Dat ging door tot eind middelbaar. Vanwege het gepest ben ik een paar keer van school veranderd, maar er waren altijd weer kinderen die me kenden van de lagere school. De pesterijen waren zo erg, dat ze een keer mijn haar hebben afgebrand in de bus.”

”De pesterijen waren zo erg, dat ze een keer mijn haar hebben afgebrand in de bus…”

Een stiekem leven… opgedrongen door de omgeving

“Mijn gevoelens heb ik daarom altijd moeten verstoppen en probeerde goed te doen voor iedereen. Ik wilde net als iedereen vrienden hebben en geaccepteerd worden. Dus begon ik met mannen thuis te komen, geheel tegen mijn natuur in. Op mijn 19de ben ik met een man getrouwd, maar dat heeft maar 2 jaar stand gehouden. Daarna had ik een stiekeme relatie met een vrouw. Dat vertelde ik aan een vriendin die ik vertrouwde en zij reageerde hier meteen heel erg negatief op.”

Acceptatie in mijn directe omgeving

“Ondanks dat ik toch altijd naar vrouwen werd getrokken had ik na de scheiding 6 jaar lang een relatie met man, een uitgesproken narcist. Pas op mijn 28ste ben ik echt ‘uit de kast’ gekomen. Toen zijn er heel wat vriendinnen geweest die me lieten vallen: bang dat ik verliefd op ze zou worden. Wat natuurlijk onzin is, als hetero word je toch ook niet zomaar verliefd op iedereen? Mijn directe omgeving, mijn moeder en haar man, de rest van de familie en mijn beste vrienden waren juist heel blij voor me.”

Met steentjes bekogeld

“Ik kreeg een nieuwe relatie met een vrouw en de eerste keer dat ik in het openbaar hand in hand over straat met haar liep, werden we nagekeken en kregen we reacties als: ‘Dat is vies! Doe normaal! Dit kan echt niet!’ Ik keek elke 10 seconden over mijn schouder, omdat ik me niet veilig voelde. In een van de gevallen stonden we bij een bushalte in Amsterdam. We voelden iets tegen onze rug en het bleek dat we met steentjes bekogeld werden door een groep allochtone hangjongeren. We gingen ergens anders staan en ze kwamen achter ons aan. Ik zei wat tegen ze en prompt kwamen er opmerkingen als: ‘Hee, die pot kan praten!’”

“Toen kwam ik Belinde tegen. Ze lag in scheiding en we werden verliefd. Ik ben de eerste vrouw met wie ze is…”

Mijn ouders hadden het al snel door

“Ook ik was 8 toen ik me realiseerde dat ik gevoelens had voor vrouwen”, vertelt Belinde. “Ik bleef een keer bij een vriendinnetje slapen, we speelden vadertje en moedertje en ik was de vader. Op een gegeven moment wilde ik haar echt zoenen, maar dat heb ik niet verteld en ook niet gedaan. We zijn ook altijd vriendinnen gebleven, tot ik op mijn 10de met mijn ouders naar Spanje verhuisde. Daar trok ik op met een Engels schoolvriendinnetje met wie ik wel flirtte, maar er is nooit iets gebeurd. Mijn ouders hadden toen al in de gaten dat ik ooit wel een keer voor de vrouwen zou gaan. Die vonden dat geen enkel probleem.”

Van school gegaan… vanwege pesterijen

“Na 2 jaar gingen we terug naar België en op mijn 16de had ik mijn eerste vriendje. Ik bleek panseksueel te zijn (je bent panseksueel als je de intelligentie of persoonlijkheid het meest aantrekkelijk vindt. Het uiterlijk of het geslacht speelt hierbij geen rol, nvdr). Mijn tweede vriendje was heel vrouwelijk en bleek biseksueel te zijn en had gevoelens gekregen voor een andere man. Ik was toen echt gebroken, want ik ben heel trouw. Op school werd ik heel erg gepest, niet vanwege mijn geaardheid, maar ze vonden me te zwaar. Dat was toen ik de opleiding ‘Grafisch Technieker’ volgde. Omdat ik niet met het gepest kon omgaan, ben ik in het laatste jaar van school gegaan. Door bemiddeling van mijn moeder kon ik beginnen te werken bij een bedrijf in Schoten en heb daarna diverse jobs gehad. Op mijn 18de leerde ik een jongen kennen, die toevallig ook Nicky heette. Met hem heb ik 5 jaar een relatie gehad en we zijn 1 jaar getrouwd geweest. Maar ik realiseerde me al snel dat ik een fout had gemaakt en dat hij niet de man voor me was.”

Kennismaking via een internetspel

“Na ons huwelijk heb ik een andere man leren kennen, met wie ik trouwde en verhuisde naar Nederland. Maar al heel vroeg in die relatie leerde ik Nicky, mijn huidige verloofde, kennen via een spel op internet. We kregen vaker contact en dat werd uiteindelijk dagelijks, via de chat. Ik merkte al heel snel dat ik gevoelens voor haar had. Maar ik woonde toen in Nederland en zij in Zweden. Dus voor mijn gevoel zou dat nooit iets kunnen worden. Ik wist in het begin niet eens dat Nicky op vrouwen viel.”

Ontmoeting in de Zoo

“Mijn man en ik zijn teruggegaan naar België, waar mijn zoontje geboren werd. Vanaf dat moment ging het minder goed tussen mijn man en mij. We hebben vier jaar gevochten om het toch weer goed te krijgen, maar helaas… Via het spel op internet had mijn man Nicky ook leren kennen en ze konden goed met elkaar opschieten. Niet wetende dat wij van elkaar zouden gaan houden toen Nicky weer terug was uit Zweden. Ik ontmoette haar voor het eerst toen ik met mijn zoontje, mijn zus en haar kinderen in de Zoo was en zij daar ook naar toe kwam. Het was instant liefde tussen ons.”

Ik wilde niet dat zij dezelfde hel moest meemaken

“Ik wist toen nog niet dat ze op vrouwen viel”, vult Nicky aan. “Na de Zoo zijn we nog bij haar zus thuis geweest en ik kon mijn ogen niet van Belinde afhouden. Maar we wisten niet van elkaar dat we ons aangetrokken voelden tot vrouwen. Bovendien wilde ik Belinde niet mee laten maken, wat ik heb door moeten staan. De scheldpartijen, de verbroken vriendschappen en de beledigingen. Naderhand zijn we nog naar het huis van haar en haar man gegaan, waar ik dicht naast haar op de zetel zat en ik wilde haar zo graag kussen! Maar ik durfde dat niet, want ik wist niet hoe ze zou reageren. De volgende dag stuurde Belinde me een sms’je: Ik had echt het gevoel dat je me zou gaan kussen gisteren…” Belinde vult aan: “Ik wilde gewoon eerlijk tegen Nicky zijn, zoals we dat tijdens onze vriendschap altijd al waren.”

Onze eerste kus

“Een paar dagen later gingen we met z’n drieën sushi eten voor we naar de bioscoop gingen”, vertelt Nicky. “We gingen een kleine weddenschap aan. Ik vroeg: ‘Wat krijg ik als ik dit bolletje wasabi in 1 keer opeet?’ En Belinde zei: ‘Een kus van mij.’ Dus at ik die wasabi op, maar dat viel niet echt goed. Ik ben naar het toilet gegaan en Belinde ook. Daar hebben we voor het eerst gezoend.”
De volgende dag kreeg Nicky een berichtje van Belinde: ‘I think I have some sort of crush on you.’
“Ik was verbijsterd”, zegt Nicky, “verbijsterd en vereerd. Mijn gevoel zei volledig ‘ja!’, maar ook ‘nee’, omdat ik niet de reden wilde zijn van hun breuk. Maar gevoelens laten zich niet onderdrukken.”

Zo trots op haar

“We houden enorm veel van elkaar. Elke ochtend als ik mijn ogen open, ben ik blij dat ze er is. Geluk is een keuze en ik heb mijn geluk altijd onderdrukt. Maar nu is ze bij me, ze zit naast me, ze slaapt naast me en volgend jaar trouwen we. Een grotere bezegeling van onze liefde is er niet. Ik ben zo trots op haar, zo trots dat ze er voor me is! Dat ze op straat naast me loopt, hand in hand. Ondanks dat we nog steeds rotopmerkingen naar ons hoofd krijgen. Want acceptatie is kennelijk nog steeds ver te zoeken.”

Het moge duidelijk zijn dat we nog heel ver weg zijn van tolerantie jegens mensen die houden van iemand van hun eigen geslacht. We leven in de 21ste eeuw, we kunnen naar de maan, reizen over de hele wereld en er is zoveel mogelijk. Maar dit kennelijk niet. En om welke reden? Geen idee. Misschien dat die personen zelf latent homoseksuele gevoelens hebben en die op deze manier proberen te overschreeuwen. Of misschien hebben ze de eeuwwisseling niet bewust meegemaakt en denken ze dat het 1918 is. Maar als redactie scharen we ons achter de uitspraak van Belinde en Nicky:
“Leef en laat leven. Sta het geluk van een ander niet in de weg. Laat een ander zijn of haar leven leiden, net zoals je zelf ook doet. Houden van is houden van, ook tussen mensen van hetzelfde geslacht. Er is geen homoseksuele of lesbische liefde. Liefde is gewoon normaal. Niet meer en niet minder!”