De vergankelijkheid van het leven

Vandaag, woensdag 19/12, ben ik 67 geworden. Niet dat ik daar bijzonder fier op ben of van in de put zit, maar wat is is. Eén van de vorige jaren dacht ik nog er iets aan te kunnen veranderen, zoals een héél verre verre kennis ooit deed of misschien nog doet, (maar dat weet ik momenteel niet meer want die is kwaad, zoals er zoveel kwaad zijn als ik mijn mond open doe, maar soit) en dat is, ieder jaar dat je verjaart is aftellen.
In plaats dat je zegt dat je 67 wordt, word je er 66 en ’t jaar daarop word je ‘r 65 en zo verder en verder. Natuurlijk moet je wel rekening houden met het feit hoe representatief je wel bent. Je kan moeilijk beweren, mits dat aftellen, dat je er 55 bent geworden als je rimpels en je wallen onder je ogen tegen je borst en je borsten halverwege je buik hangen. Bij mij is die kentering gekomen na het trekken van mijn tanden. Nu ga je zeggen, wie vertelt de wereld nu dat al je tanden zijn getrokken. Awel ikke.
Dat is nog zoiets, trekken of uitvallen van tanden. Je staat voor die hééél zware beslissing, tanden trekken of niet, en je ziet iemand met schoon tanden waarvan je pertinent zeker weet en ziet dat het valse zijn. Niet dat dat voor mij enig verschil in de persoon maakt, maar dan ben je op je 66 jaar, waarvan je zou zeggen dat het toch een leeftijd is om enig gezond verstand te hebben, zo dom en onnozel om te vragen welke tandtechnieker die pracht tanden heeft gemaakt. Vraag dat aan éénder wie met valse tanden, awel, die verstijven. Niemand geeft toe of wil toegeven dat hij of zij valse tanden heeft. Dus na dat debacle heb ik ze dus maar bij éénder wie laten trekken en uiteraard tanden laten maken.
Na het feit dat die tanden dus getrokken zijn, ben ik überhaupt ook afgestapt van dat aftellen. Nu ben ik 67 geworden en volgend jaar hoop ik er 68 te worden en dat mag heel de wereld weten. Van dan af, dus na dat tanden trekken, is de aftakeling begonnen. Eten met die tanden is een marteling, dus ge valt af. Resultaat: de rimpels beginnen te hangen, je borsten zijn uiteraard verdwenen en het vel van je billen hangt er bij als zwabbers. De keerzijde van ’t madolleke is natuurlijk wel dat je in maat 40 kunt. Als je voordien 80 kg. woog en een grote maat zocht, vond je enkel klein maten en nu als je maat 40 hebt vind je alleen grote maten. Dus dat voordeel is er ook niet meer.
Als ik nu iemand zie met prachtige valse tanden weet ik dat die billen en borsten hetzelfde zijn als bij mij. Eigenlijk zou Maggie De Block, als voormalig Minister van Volksgezondheid, een tussenkomst hebben moeten goedkeuren voor ettelijke sessies bij een psychiater, voor alle mensen met getrokken tanden, want geloof mij dat is geen overbodige luxe. Nu natuurlijk dat ze bij migratie zit, is dat alleen voor de migranten, maar misschien is Theo Francken ervoor te vinden. Want zo gaat dat er aan toe, de ene keer zijn ze voor Volksgezondheid en de volgende keer zijn ze Minister van Justitie. Hoe de wereld nog kan draaien, vraag je je af.
Maar bon, voort over de vergankelijkheid van het leven. Voor velen van ons is het leven niet altijd rozengeur en maneschijn, maar ik heb wel het geluk mogen ervaren een schat van een echtgenoot te hebben gevonden, allé, gepakt, want ik zei “wij gaan trouwen”, hij werd bleek en bang, durfde niet anders en ondertussen zijn we 20 jaar getrouwd. Nu dacht ik, na het trekken van mijn tanden, oei… dat gaat niet meer goed komen, maar de eerste die thuis zegt “zoet doe die castagnetten uit”, is mijne man. Natuurlijk is dat voor mij geen enkel probleem, liever uit dan in. Maar er mag niemand niet aan de deur komen of zeker niet bellen op de huistelefoon (ne GSM heb ik gelukkig niet want dan kan je niet anders dan opnemen, zelfs als je op het toilet zit).
Zonder tanden spreek je als ne chinees, niemand begrijpt je en 67 ziet je er ook niet meer uit, eerder 77. Dus voor diegenen met valse tanden en die de neiging krijgen af te tellen, zeker niet doen. Op FB zie je regelmatig de tekst verschijnen “het leven is beter met vrienden “ natuurlijk is dat inderdaad wel zo, maar FB zou beter de tekst veranderen in “ het leven is beter met vrienden en ….. tanden”.

Jeannine

23