Site Gildenhuys wordt verkocht!

Café ‘t Gildenhuys is een begrip in Essen en bestond al voor de Tweede Wereldoorlog. Het complex waar het café toe behoort, omvat de parking, het Broederhuis, de Gildelokalen waar het Sint-Sebastiaansgilde gevestigd is en enkele lokalen van de Sint-Jozefschool. De eigenaar, vzw Dekenaat Noorderkempen, heeft nu samen met het Bisdom besloten om alles in een te verkopen.

Linda Cox is sinds negen jaar uitbaatster van ’t Gildenhuys. Sinds 21 november 2018 zijn zij en haar partner Christophe Boeij zaakvoerder. Vorige week werd Christophe uitgenodigd voor een vergadering in de pastorij in verband met de verdere uitbatingsvoorwaarden van ’t Gildenhuys.

Site wordt in zijn geheel verkocht

“Dat gebeurde wel vaker, dus daar dachten we verder niet over na”, vertelt Linda. “Maar daar werd hem medegedeeld dat de complete site verkocht zou worden en dat het huurcontract van negen jaar niet verlengd zou worden. Dat was door de vzw en het Bisdom beslist, maar zonder opgaaf van reden. Christophe was zo verbouwereerd dat hij op dat moment niet heeft gevraagd waarom. Hij heeft wel gevraagd of het mogelijk was om het pand zelf te kopen, maar dat kon niet. Het werd in één geheel verkocht.”

Enkel voor de waardebepaling

“We hadden op 31 december een mail gekregen of ze op 4 januari langs konden komen met een schatter, want die moesten we binnenlaten. Christophe heeft toen nog de vraag gesteld aan Ronny Frederickx waarom die schatter kwam, want er wordt toch niks verkocht? ‘Nee’, werd toen gezegd, ‘dit is enkel voor de waardebepaling’ En vervolgens werd hem dus vorige week de opzegging van het contract medegedeeld.”

Mijn toekomst viel in duigen

“Toen hij het me vertelde drong het niet eens goed tot me door, op dat moment viel heel mijn toekomst in duigen. Het eerste waar ik aan dacht was aan mijn klanten en al die verenigingen, waar moeten die nu naar toe? Sommige verenigingen zitten hier al tientallen jaren, zoals Hoger Streven Accordeon Vereniging, dit is hun thuishaven. Die komt hier sinds 1945 vier keer per week. Okra voor hun hobbymiddagen en bingo, Samana, Magalanica, de Dartclub, Femma, de supporterclub van RAFC, een biljartclub in spé, voetbalploegen, danslessen. Ze moeten allemaal een ander onderkomen zoeken.”

Met zoveel liefde hier gewerkt

“Mijn hart en ziel ligt in deze zaak, mijn leven stortte in. We hebben hier zo hard gewerkt, met zoveel liefde en nu houdt dat per 31 augustus van dit jaar op! Dan moeten we eruit zijn, want dan eindigt ons contract na negen jaar en er wordt geen verlenging gegeven. Ik heb geen idee wat ik moet gaan doen, ik had me hier tot mijn pensioen gedacht.”

Alles houdt op

“We hebben vorig jaar nog heel het terras vernieuwd, de riolering, het terrasmeubilair, dat hebben we allemaal zelf gedaan. We zijn in de toiletten bezig om die te renoveren, maar dat houdt nu ook op. Ons volgende project was de zaal, waar alles al voor is aangekocht, receptie tafels, servies, bestek, meubilair, licht en geluid, … Daar gaan we nu ook niet meer aan beginnen.”

Geen kerntaak van de parochie meer

“Er is besloten niet verder te gaan met de handelshuur”, licht Ronny Frederickx toe. “Men wil naar andere mogelijkheden kijken, daarom is gekozen het contract niet te verlengen. Dat ‘t Gildenhuys gaat verdwijnen is een van de mogelijkheden. Tussen de twee wereldoorlogen was het een parochiaal gebouw, nu alleen een café en feestzaal. Het heeft geen kerntaak van de parochie meer. We kunnen zien of er een andere gemeenschapsfunctie aan kan worden gegeven, maar daar moet nog naar worden gekeken.”

En nu?

“Ik vind het zo erg voor de mensen”, zegt Linda. “De senioren die hier al zo lang komen en nu een andere stek moeten zoeken, maar ook de jeugd. Ik zal het zo vreselijk missen allemaal. Ik heb hier zoveel mensen leren kennen en vriendschappen opgebouwd. Mijn toekomst is een zwart gat, met dit scenario heb ik geen rekening gehouden, in een keer word je alles afgepakt. En nu? Geen idee…”

NN

268