Je hoort miauwen, maar er is geen katje te zien

Vooral in de zomer krijgen mensen de raad: als je je schuur of garage sluit als je bijvoorbeeld in de tuin hebt gewerkt, controleer dan altijd of er geen dieren in zitten. Een duif kan er een wandeling maken, een egel gaat op ontdekkingsreis en dan zijn er natuurlijk katten. Katten zijn avontuurlijk en supernieuwsgierig. En wat is er leuker dan even de garage of schuur van iemand te inspecteren om te kijken of ze de boel goed opruimen? Of misschien zit er wel een muisje voor uit het vuistje. Jij hebt niks in de gaten en doet de deur dicht met alle mogelijke gevolgen van dien.

Al een paar dagen hoorde ik aldoor een kat miauwen, het klonk als een krols katertje. In de tuin zag ik niets, bij de buren ook niets Maar meestal hoorde ik het als ik binnen was en het leek altijd van dezelfde plek te komen, ik meende uit de tuin van de buren. Tot er vandaag de buurvrouw van een paar huizen verderop met haar kinderen voor de deur stond. Of ik hun Teigetje had gezien. Teigetje ken ik maar al te goed, een prachtig rood ventje, een schatje om te zien. Hij komt regelmatig om onze Thijsje te halen en samen spelen ze dan of slaan elkaar op hun lieve gezichtjes. Ik antwoordde dat ik hem niet had gezien, maar dat ik wel aldoor een krolse kater hoorde en deed het geluid na. Een van de kinderen zei: “Zo miauwt ons katje ook.” Gealarmeerd heb ik schoenen aangedaan en zijn we met z’n allen de tuin ingegaan. De eerste plaats waar je dan kijkt is de garage, al weet je zeker: daar kan hij niet zitten. Ik opende die en er was geen Teigetje te zien en je verwacht dat als een kat opgesloten zit, hij er wel meteen uit komt rennen. De kinderen liepen naar binnen en begonnen alles te inspecteren. Tot mijn grote geluk, want wie zat er onder de aanhanger? Teigetje.

Je wilt niet weten wat er dan door je heen gaat, je voelt je vreselijk. Ik, de grote dierenliefhebber, de kattenaanbidder, juist ik heb niet in de garage gekeken toen ik het gemiauw hoorde. Het is alsof je een klap in je gezicht krijgt, de tranen staan dan echt in je ogen. Het ventje zag er de hemel zij dank goed uit en ging meteen met zijn baasjes mee. Ik bleef achter met mijn rotgevoel en na een uurtje begon het helemaal goed tot me door te dringen. Wat als de buurkinderen niet zo doortastend waren geweest en ik had de deur weer gesloten? Het zal me een paar uur slaap kosten, want je voelt je vreselijk en afschuwelijk schuldig, al kun je er niets aan doen.

Onthoud: hoor je ergens regelmatig een katje, kijk dan even in je garage, je tuinhuis, de schuur, … Denk niet ‘O, die zal wel in de tuin zitten buiten zicht’, denk niet ‘Vast eentje op vrijersvoeten’. Denk niets, maar controleer de boel grondig. Als jij van dieren houdt wil je echt niet dat dit een katje/egeltje/… overkomt, ook al is het nu goed afgelopen. Want het kan ook helemaal fout aflopen!

NN

386