Mark Meeusen (meeuw) en Fons Van Dorst - Vrienden Voor Het Leven

Fons en Marc, vrienden voor het leven!

6 oktober 2019 Nieuws, Vrienden voor het leven

Vrienden zijn een kostbaar gegeven in ons leven. Met sommige ben je kort bevriend, met anderen wat langer, maar heel wat vriendschappen zijn voor het leven ontstaan. Marc Meeusen (60) en Fons Van Dorst(60) zijn al zeker 48 jaar bevriend!

Café De Meeuw

Nu is de afstand Essen-Horendonk minimaal, maar vroeger lag dat toch anders. Fons kwam van Horendonk en Marc woonde in Essen. “Onze vaders leerden elkaar kennen toen ze samen in het leger gingen”, vertelt Fons. “Mijn vader had ook een boot, die door Marc’s vader gekocht is. Allebei waren het enthousiaste vissers. Mijn vader ging naar café De Meeuw en nam mij mee, zoals vroeger de gewoonte was. Zo heb ik ook Marc leren kennen, want het café was van zijn vader. We gingen allebei naar de Rijksschool, waar Marc hout deed en ik metaal.”

Fons Van Dorst - Met zijn buurmeisje Linda — Fons met zijn buurmeisje Linda

Vissen en voetballen

“Tussen de middag kwam Fons hier eten”, herinnert Marc zich. “Onze ouders kwamen vaak bij elkaar en zo raakten we bevriend. Als onze vaders gingen vissen en wij hadden vrij, dan gingen we mee. We zijn zelf ook altijd fanatiek vissers geweest. Na het vissen en in het weekend bleef Fons vaak slapen en ging dan van hier naar school. Buiten vissen voetbalden we ook allebei. Bij FC Excelsior en Fons later bij FC Zwaluwen. Toen we vijftien waren kregen we verkering, ik met Mella en Fons met Mai.”

Marc en Fons rond 1972 — Marc (l) en Fons toen ze een jaar of dertien waren

Schooltijd

“Ze hebben me toen ik vijftien was van school gegooid, omdat ik er niet graag naar toe ging. Ik vond dat prima. Ik ben toen in het café gaan werken, daar werd toen niet naar gekeken als je dat op jonge leeftijd deed.”
”Ondanks dat Marc niet meer naar school ging, kwam ik tussen de middag nog steeds bij hem eten”, zegt Fons. “Ik ben op mijn zestiende van school gegaan en heb om te beginnen eerst een jaar bij Lonka gewerkt.”

Legerdienst

“Toen we zeventien waren, kregen we een oproep van voor het leger om gekeurd te worden. Dat noemden ze de ‘3-daagse’, al duurde het maar een dag. We werden goedgekeurd en gingen op dezelfde dag binnen, in dezelfde kazerne. Ik heb vijf dagen in Turnhout gezeten en daarna in Altenrath (Duitsland).” “Ik ging twee maanden naar Heverlee, bij Leuven”, legt Fons uit. “Daarna ging ik ook naar Altenrath, zonder dat we het van elkaar wisten. In het leger was ik camion chauffeur en Marc kanonnier. Je moest een paar keer in de week sporten en dan zagen we elkaar.”

Een tijdje wat minder contact

Marc heeft drie maanden in Altenrath gezeten en werd toen aan zijn knie geopereerd. “Ik heb toen lang thuis gezeten, bijna zes maanden. Pas de laatste maand ben ik terug geweest en heb nog een paar oefeningen moeten doen.” “Samen zijn we toen afgezwaaid en naar huis gekomen”, zegt Fons. “Dat hebben we goed gevierd! Mijn vader kwam nog in het café en soms kwam ik nog wel mee. Maar ik trok in die tijd meer op met mijn vrienden van Horendonk en Marc met zijn voetbalvrienden. Daarom zagen we elkaar een tijdje wat minder.”

Onze vriendschap is nooit weg geweest

In 1981 trouwden Fons en Mai en kregen twee kinderen, Marc en Mella trouwden in 1984 en kregen een dochter. De vaders van Fons en Marc gingen op pensioen en Marc heeft het café toen overgepakt. “Café Welkom op Horendonk ging sluiten en ik ging weer vaker naar De Meeuw. Automatisch trokken we weer veel met elkaar op. Onze vriendschap is er altijd geweest, ook al zagen we elkaar een tijdje wat minder. We hebben ook allebei een boot, die naast elkaar liggen aan dezelfde steiger.”

Vrienden zijn onmisbaar

“Fons is nu met pensioen, maar ik werk nog”, legt Marc uit. “Maar wanneer het kan proberen we samen weg te gaan, we biljarten ook samen en maken veel leut.” “Je kan dingen aan elkaar kwijt en je weet dat het niet verder gaat”, zegt Fons. “Dat blijft tussen ons”, stemt Marc in. “We delen lief en leed en toen mijn vrouw Mella overleed hebben Fons en Mai me op alle vlakken gesteund. Ik ben gezegend dat ik van heel veel vrienden steun heb gehad in die moeilijke periode. Met vrienden ben je rijk. Ze zijn onmisbaar!” Ze zijn het er allebei over eens: “We hopen dat we nog heel lang van onze vriendschap mogen genieten!”