Al bijna 23 jaar is Willy Lodewijckx (59) de uitbater van het bekende café Volkshuis in de Stationsstraat. Daarvoor had Willy al een ruime ervaring in de horeca en deed dat het liefst.
Biljartclub
“Oorspronkelijk werkte ik in de bouw”, vertelt Willy. “Ik had een goede baan bij Menbo en daarnaast werkte ik in de diverse cafés, zoals Picasso en De Brug. Bij FC Excelsior heb ik de kantine gedaan. Ik wilde al eerder een baan in de horeca, maar mijn ouders zagen dat niet zitten. Ik had een vaste baan en ze vonden dat ik die niet moest opgeven. Bij café Volkshuis zat ik al jaren in de biljartclub. Op een keer zijn mijn maat Stan en ik er bij vorstverlet overdag een pintje gaan drinken. Stan vroeg aan de uitbaters waarom ze er mee gingen stoppen en bleef er maar over bezig. Toen we naar huis gingen zei hij tegen me: ‘Dat moet jij dus gaan doen.’ Thuis heb ik het er met mijn vriendin over gehad en die was dezelfde mening toegedaan.”
Mijn ouders waren gouden mensen
“Omdat het vorstverlet nog aanhield, ben ik er nog een paar keer geweest en heb erover gepraat. Maria Mathysen, de toenmalige uitbaatster, vroeg of ik geïnteresseerd was. Toen is de bal aan het rollen gegaan en moest ik me voorstellen aan het beheer van vzw Volkshuis. We kenden elkaar allemaal, dus dat was meer een formaliteit. Daarbij was er maar één kandidaat: ik. Toen moest ik aan mijn ouders vertellen dat ik kandidaat was en zei dat ik geluk zou hebben als ik verkozen werd. Terwijl ik wist dat ik de enige was. Mijn ouders hoopten dat ik het niet zou worden en mijn baan zou blijven doen. Na veertien dagen ging ik zeggen dat ik het was geworden. Ze hebben het gelaten geaccepteerd, maar ze stond meteen en helemaal achter me en hebben me op alle vlakken geholpen. Mijn ouders waren gouden mensen en ik ben ze nog steeds dankbaar.”
Veel verenigingen
“Het café was om te beginnen een dooie boel waar amper tot geen volk kwam. Ik had een grote vriendenkring die kwam en bleef komen en nu nog. Er vallen er natuurlijk altijd af, door bijvoorbeeld overlijden of ziekte, maar er komen er ook weer bij. Binnen het jaar was het café helemaal opgeleefd. In het begin waren er een paar verenigingen, maar er zijn er veel bijgekomen die ik zelf heb binnengehaald. Zoals biljartclubs, de Molenheidevrienden, De Vennenduikers, kaarters, fiets- en wandelaars van SOV en zo nog veel meer.”
Tijd voor een ander leven
“Ik heb mijn besluit genomen, maar met pijn in mijn hart. Want zowel het werk als de klanten zal ik vreselijk missen!”
Met pijn in mijn hart
“Meer tijd voor mijn familie, vakantie, fietsen en wandelen met mijn vriendin José, die me altijd bijstaat. José moet ook altijd overal alleen naar toe. Dat is voor haar niet fijn, maar voor mij ook niet. Daarom heb ik mijn besluit genomen, maar met pijn in mijn hart. Want zowel het werk als de klanten zal ik vreselijk missen. Ik blijf hier voorlopig nog wel wonen en ze zullen me nog genoeg zien. Misschien zelfs achter de toog. Maar nu eerst veel tijd om leuke dingen te doen. Voor wandelen moet eerst mijn knie beter zijn, maar daar kan ik nu de rust voor gaan nemen die het nodig heeft.”
Wendy Ommeganck nieuwe uitbater
“26 januari is mijn laatste dag, daarna is het café even gesloten. Er is een nieuwe uitbater, Wendy Ommeganck. Wendy komt uit het caféleven en zal café Volkshuis ongetwijfeld goed bezielen. De overdracht zal begin februari zijn, maar de exacte datum is nog niet bekend. Uit de grond van mijn hart wil ik zeggen: ‘Beste klanten, allemaal een dikke merci!’
NN