Even lekker het zonnetje in?

Dus ik dacht: even lekker het zonnetje in en dan de tuin in. Loes de poes zat al voor de deur, dus die mocht eerst. En terwijl ik bezig ben mijn bikini aan te trekken (wat eigenlijk gewoon m’n beha en een opgerolde onderbroek van Daan is, omdat ik geen idee heb waar dat bikinikreng is en me afvraag of ik die überhaupt nog wel heb en die achterlijke stringetjes van mij zijn te klein om niet de hele buurt af te schrikken met mijn witte kadetten), hoor ik een boos miauwen en blazen uit de tuin komen. Als ik de tuin in ren, zie ik een enorme grijs witte kater en Loesje met een staart zo dik als de armen van Jason Mamoa.
Ik kijk naar mijn kattennet, maar dat hangt er nog steeds. Schuin omhoog naar binnen en niet te strak, zodat er geen kat uit of in kan. Dacht ik dus. Snel Loes naar binnen gewerkt, maar buurman kat was bang en woest en niet te benaderen. Plots nam hij een sprong, belandt midden in het net, raakt in paniek, schreeuwt, springt ergens anders nog een keer zichzelf vast in het net en blaast en spuugt als ik hem uit het net bevrijd. Ondertussen ben ik minstens net zo erg in paniek als buurkat. Gelukkig hoort Daan mijn paniekkreet en komt hard aangerend. Ik haal op vrijwel alle plekken het net naar beneden, zodat buurkat er weer uit kan. Ik zet zelfs een trap voor hem neer en we laten hem even met rust om bij te komen, zodat hij zijn weg uit de tuin kan vinden.
Maar buurkat blijft zitten. Ik ga na een kwartier toch maar kijken of hij niet gewond is of zo, wat gelukkig niet het geval is, maar kalm is hij ook nog niet. In de buurt komen is geen optie. Inmiddels zit hij onder een stoel te grommen. Daan trekt handschoenen aan en ik probeer hem naar de trap te lokken met brokjes. Maar Slimpie, zoals wij buurkat inmiddels noemen, beweegt geen poot. Lieve, geduldige Daan begint Slimpie te kalmeren en verdomd, het werkt. Het boze grommen gaat langzaam over in een klaaglijk miauwen en Daan mag hem zelfs voorzichtig aanraken. Na een poosje geeft hij zelfs kopjes en installeert zich gezellig tussen de plantjes, waar hij, nog steeds boos kijkend, blijft liggen. Uiteindelijk heeft Daan na een hele poos en veel geduld Slimpie op kunnen pakken en op het dakje van Loes’ Corner kunnen zetten. De netten hangen weer, Loes ligt weer in t zonnetje en Roos heeft de brokjes gevonden en opgegeten. Nu zelf het zonnetje maar in. En hoe is jullie dag? #nooitsaaimetMenk

Menke

27