Een kleine aanleiding kan de reden zijn voor een latere grote hobby en passie. Bij Annie Saman (68) was het de buurman, die zo’n zes jaar geleden met een diamantduifje voor de deur stond.
Diamantduiven
“Ik ben er heel toevallig ingerold”, vertelt Annie. “Ik kwam een keer thuis en bij de buurman was een vogeltje in de garage gevlogen. Hij heeft die gepakt en stond daarna bij mij voor de deur. Ik voer namelijk heel veel vogels, in de winter en in de zomer. Maar wat moest ik nu met dit duifje? We hadden vroeger een papegaai gehad en de kooi had ik nog. Omdat de ruimte tussen de spijlen voor diamantduiven te groot is bij een papegaaienkooi, had ik daar wat kippendraad omheen gedaan. Maar ik vond het zielig, een duifje zo alleen. Later bleek het een diamantduifje te zijn.”
Naar de dierenarts
“Toen dacht ik aan iemand die ik kende, die allerlei soorten vogels had en die zou deze soort ook wel vast hebben. Ik ben naar hem toe gegaan en hij vroeg of ik een mannetje of een vrouwtje had. Maar dat wist ik niet, dus heeft hij me er eentje meegegeven en dat ging goed tussen die twee. Maar eentje werd kaal, dus ben ik met papegaaienkooi in de auto naar dierenarts Van Loon in Hoek gegaan. De wachtzaal zat vol met mannen die duiven in korven bij zich hadden. De dierenarts pakte het duifje, tilde het kopje omhoog en zei: ‘Het zal wel meevallen.’ Hij liet het kopje los en het vogeltje was dood. Hij had waarschijnlijk het kopje te ver uitgetrokken.”
Met hulp van Jan Konings
“Ik ben nog steeds blij dat de buurman toen met dat duifje voor de deur stond, want daar is het allemaal mee begonnen…
Meedoen aan vogeltentoonstellingen
“Mijn man heeft na veel zagen een tuinhuisje voor mijn duiven gemaakt. Het was niet mijn zin qua inrichting, maar hij heeft er wel iets prachtigs van gemaakt en ik ben er heel blij mee! Ik ben bij twee vogelclubs gegaan, De Koperwiek en De Edele Zangers. Bij de Edele Zangers vroegen ze me of ik mee wilde doen aan een vogeltentoonstelling in Horendonk. Jan is toen komen selecteren, die was en is ook handiger met vogels pakken. Ik zou dan de staart in handen hebben gehad en de duif zou weggevlogen zijn. Ik heb er toen twaalf meegegeven en zes van mijn duifjes hebben toen prijs gewonnen. Ik was zo trots!”
2x Goud in Portugal!
“Bij de tentoonstelling van De Koperwiek was mijn leermeester Jan Konings ook mijn rivaal. Ook daar haalden mijn duifjes diverse prijzen. Het jaar daarop ben ik naar het Provinciaal Kampioenschap in Zandhoven gegaan. Bij twaalf inschrijvingen kreeg je een zak voer en mijn duifjes wonnen weer veel prijzen. In 2019 heb ik één duifje ingeschreven voor de wereldkampioenschappen in Italië. Dat moet je in oktober doen en in januari is het kampioenschap. En hij won een zilveren medaille! Dit jaar hebben twee pastelkleurige duifjes meegedaan en hebben allebei goud gewonnen in Portugal. Dat is toch geweldig? Ik was apetrots. Ik was zelfs mijn leraar Jan voor voorbij met mijn duifjes.”
Dagelijks genieten van mijn duifjes
“In het begin zat ik er uren bij en naar ze te kijken en nog geniet ik dagelijks van mijn duifjes. Het is zo ontspannend, ik praat ook veel tegen ze. Ik ben nog steeds blij dat de buurman toen met dat duifje voor de deur stond, want daar is het allemaal mee begonnen…”
NN
Hebt u ook zo’n bijzondere hobby waar u graag eens over wilt vertellen? Neem dan contact met ons op via de contactpagina en we nemen u graag een interview af. Het is niet noodzakelijk dat u in Essen of omgeving woont.