Roan (12) werd slachtoffer van zinloos geweld

We plaatsten al het bericht van de laffe overval, waarbij een jongen uit het niets bewusteloos werd geslagen en toen hij bijkwam was hij beroofd van al zijn spullen. Ook Roan Brouwers werd op de dag voor zijn verjaardag slachtoffer van zinloos geweld.

Drie trappen tegen mijn arm

“Rond 17:00 was ik met vriendjes aan het voetballen bij het Sportpark aan de Moerkantsebaan”, vertelt Roan. “Het was op 11 juni, de dag voor mijn verjaardag. Er kwamen drie gasten aan van een jaar of 14, misschien 15. We zaten met ze te praten en ik had mijn gsm vast. Een van die jongens pakte die ineens af. Ik zei dat hij die terug moest geven en wilde mijn telefoon zelf terugpakken, daarbij raakte ik hem per ongeluk aan. Toen trapte hij me drie keer tegen mijn onderarm. Dat deed heel veel pijn en die pijn ging niet over. Na die trappen heeft hij me de telefoon uiteindelijk teruggegeven en heb ik mijn moeder gebeld.”

Zelfde avond geopereerd

“Met mijn moeder ben ik naar de huisarts gegaan, die me naar het ziekenhuis stuurde om platen te laten maken. Ze zagen dat het gebroken was en diezelfde avond werd ik geopereerd. Ze gingen proberen de arm te zetten, eventueel met plaatjes, maar uiteindelijk hebben ze er een pin ingezet die net zo lang is als mijn onderarm. De volgende dag, op mijn verjaardag dus, mocht ik naar huis.”

Wie had het gedaan?

“Roan belde me op en ik belde hem meteen terug”, vertelt pappa Werner. “Roan was toen op de Spoed. Ik was geschokt toen ik hoorde wat er was gebeurd. Ik wilde weten wie het had gedaan en ben rond gaan rijden langs alle pleintjes, waarvan ik wist dat er jeugd zat, om foto’s te trekken. Maar er was niemand te zien. Ik kwam vrienden van Roan tegen en vroeg of zij wisten wie het had gedaan. Die zijn rond gaan bellen en een van de opgebelde jongens had een vriend van de dader herkend.”

Chapeau voor Roans vrienden

“De vrienden van Roan zijn naar die ouders gegaan en hebben verteld wat er was gebeurd. De moeder heeft me toen gecontacteerd terwijl ik onderweg was naar de Klina en wist me te vertellen om wie het ging. Op die manier, maar vooral voor 90% door toedoen van Roans vrienden, kwam ik te weten wie het had gedaan. Ik ben ze heel dankbaar, hun hulp was goud! Nu kon ik aangifte gaan doen. Bij de politie kwam tijdens de aangifte de wijkagent van regio Hemelrijk/Sportpark binnen. Die hoorde wat er was gebeurd en zei: ‘Ik ga meteen naar de camerabeelden kijken!’, maar die hebben helaas niets opgeleverd. Zaterdag zijn Roan en ik samen naar de politie geweest om ook zijn verhaal te laten horen en op te tekenen. De directe inzet van de politie, die het al zo druk had met de coronacrisis, heeft mijn grote waardering! Deze zaak zal nu voorkomen, maar ik ben niet op een schadevergoeding uit. Wel op correctie van het gedrag van die jongen. Dat zal hem op latere leeftijd hopelijk nog helpen in zijn verdere leven.”

Veel verontrustende verhalen over Sportpark

“Sinds dit met Roan is gebeurd, hoor ik van diverse mensen verhalen over problemen in het Sportpark. Onder andere van een kinesist die daar met zijn hondje liep en lastig werd gevallen. Maar ook de zoon van een vriend die er ging voetballen met vrienden. Ze hadden het veld gereserveerd, dat moest in verband met de coronacrisis, en ook zij werden lastig gevallen. En zo hoor ik steeds meer nare en verontrustende verhalen.”

Beheers jezelf!

Roan moet nog tot 24 juli gips met zijn arm in het gips blijven. Een groot deel van zijn schoolvakantie is nu bedorven door het onbeheerste, agressieve gedrag van een oudere jongen. In september moet hij weer geopereerd worden, dan wordt de pin verwijderd. “Ik ben nog steeds boos”, zegt Roan. “Ik snap die agressieve reactie niet, ik wilde alleen mijn telefoon terug. Het gebeurde op de dag voor mijn verjaardag en de volgende dag mocht ik naar huis. Maar liever naar huis dan naar het ziekenhuis op mijn verjaardag. Ik zou tegen de dader willen zeggen: ‘Doe dit niet meer, beheers jezelf. Dan heb je dit soort miserie niet meer.”

NN

335