Noordernieuws.be Nieuwsmagazine van de Noorderkempen
Carnavalsvereniging Staesi is sinds 1968 een onafhankelijke vereniging, die daarvoor samen ging met c.v. Den Heikant. Maar omdat dat twee wijken waren, zijn ze apart verder gegaan. De eerste voorzitter was Eugeen Loos, die opgevolgd werd door Marcel Vandenbergh. Eind jaren ’90 werd Jos Van Loenhout de voorzitter en is dat nog steeds.
Eugeen Loos
Toen carnavalsvereniging Staesi in 1968 een onafhankelijke vereniging werd, was Jos Van Loenhout al lid. “Mijn vader was ook lid, die kwam erbij via zijn baas en voorzitter Eugeen Loos. Eugeen had een bedrijf in bouwmaterialen hier in Essen, daar waar nu Van Hooydonck Tegels is. Daar werden de carnavalswagens gebouwd, naast de oprit. Er was een oude schuur van een oude brouwerij, Van Roten. Daar stond een Minerva vrachtwagen in, zonder banden. Die is weggesleept en de stalen velgen hebben een heel spoor geslepen in de Hemelrijklaan.”
Buitengebeuren
“Vanaf dat ik lid ben heb ik meegebouwd aan de wagens. Vroeger moest elke wijk een buitengebeuren doen, waar je een opdracht voor kreeg. Zoals de Raad van Elf ontvangen in bepaalde klederdracht of als thema Rubens schilderijen. Dan werd er gezorgd voor eten en drinken en op bijvoorbeeld een kar, zoals die in het Karrenmuseum staan, werd een toog gemaakt. Deze activiteiten zorgden voor de inkomsten. Mijn moeder heeft een keer met twee andere vrouwen pannenkoeken staan bakken op een Leuvense stoof. Zo had elke wijk zijn dag en bijbehorende inkomsten.”
Alternatieve materialen
“De kosten waren niet zo hoog als tegenwoordig, want je maakte dingen van alternatieve materialen. Maar de eisen liggen vandaag de dag nu eenmaal veel hoger. Zo bouwden we eens een Disneyland wagen van dozen. Die werden gevormd en gestapeld in ronde torens, muren, … en koppen van klei van Donald Duck, Goofy en nog meer Disneyfiguren, die we beschilderden. Of een draak van mosselschelpen: een ijzeren geraamte werd omspannen met jute en daarna voorzien van een laag gips, waar de mosselschelpen in werden gedrukt. Die schelpen kregen we via restaurants en mosselfeesten. We bouwden ook het peperkoekenhuisje van Hans en Grietje van echte peperkoeken. Of een berg van proppen, die de berg voorstelde die je ziet bij de Indische Waterlelies in de Efteling.”
Steeds hogere competitiestrijd
“Maar door de jaren heen werd de competitiestrijd tussen de verenigingen steeds groter en werd de lat steeds hoger gelegd. Hierdoor werd de materiaalkeuze ook steeds duurder. Vroeger hadden we de mogelijkheid om van de middenstand verf, plakband, etc. te krijgen, maar die mogelijkheden zijn er eigenlijk niet meer. Papier Michel voorziet ons gelukkig nog van rollen papier. Nu organiseren we activiteiten, zoals steunkaartenverkoop, het Dweilbandfestival, eventueel verkoop van kostuums en stukken van de wagen, rijden in een andere stoet, …. Al deze dingen liggen nu stil door corona.”
Voorzitterschap
“Eind jaren ’90 werd ik voorzitter van carnavalsvereniging Staesi, omdat Marcel de scepter door wilde geven. Hij bouwde, samen met mijn vader Jan Van Loenhout, nog wel mee, ging hout zagen en deed tevens het secretariaat. Hij vroeg me of ik het voorzitterschap wilde overnemen en raadslid wilde worden. Ik was al zolang lid en kende het reilen en zeilen zo goed, dat ik heb toegestemd. Mijn taken waren, onder andere, het (mee)ontwerpen en uittekenen van de wagen, de Sociale Toer, … Ik was en ben er het hele jaar mee bezig en met carnaval neem ik altijd drie weken vrij.”
Dweilbandfestival
“Het Dweilbandfestival had ik voor het eerst in Nederland gezien. Ik vond het een leuk idee voor onze vereniging en dat doen we nu al zo’n 19 jaar. Ik begon met negen blaaskapellen, de laatste keer waren het er zestien! Rond het millennium is bouwclub Evro bij ons geïntegreerd, dat waren vrienden en bekenden van onze leden. De wagens werden door de jaren heen steeds technischer, omdat veel mensen een technische opleiding hadden gevolgd. Vroeger gingen mensen vaak op hun vijftiende al werken. Zo kwamen er ook steeds meer bewegende figuren op de wagen. Die bewegingen werden handmatig gedaan, tegenwoordig is dat hydraulisch of elektrisch. Het wordt allemaal aangepast naar de hedendaagse tijd, met robotten, kraanarmen, enzovoort.”
Veel meer verplichtingen
“Toen ik voorzitter werd hadden we zo’n 25 leden, dat zijn er nu 50. De jongste is 8, de oudsten, Marcel en mijn vader, zijn 90, maar die zijn meer niet actief. Vroeger was het spontaner en lag er minder druk op de groep. Het enige dat moest, waren het bouwen van de wagen en het buitengebeuren. Nu ligt de druk veel hoger, bijvoorbeeld op 11 november met tien man van je groep aanwezig zijn op een plek in een van de wijken, het Zevenkamp, de Plaatbezichtiging, …. Om de kosten de dekken moet je extra dingen gaan doen en er zijn veel meer verplichtingen.”
Groot, sociaal gebeuren
“De Stoet ging dit jaar niet door vanwege de zware storm. Op 21 juli hebben we onze wagen opgebouwd, zodat we hem toch konden tonen. Carnaval is en blijft een geweldig en sociaal gebeuren en de Sociale Toer is een van de mooiste dingen die er is, maar driekwart van de mensen ziet of weet dat niet. Want carnaval is meer dan bier drinken, het is een groot, sociaal gebeuren, waar veel werk en moeite in wordt gestoken!”
Foto’s: Carnavalsvereniging Staesi, Noordernieuws.be
NN
Klik op de foto’s om een vergroting te zien en door te bladeren met de pijltoetsen of de muis. Druk ESC om af te sluiten.
Op de foto’s berust het auteursrecht. Neem contact met ons op als u een foto wilt gebruiken of laten afdrukken.
140
