Pieter van Agtmaal - Hobby Metaaldetectorist

De bijzondere hobby van… Pieter van Agtmaal!

We denken niet eens aan de grond waar we over lopen. En toch liggen onder onze voeten voorwerpen van lang geleden. Soms tientallen jaren, soms honderden jaren. Seizoenen zijn voorbij gegaan, jaren voorbij gevlogen en altijd lagen ze daar, tot ze gevonden werden door mensen als Pieter van Agtmaal (22), die met de metaaldetector op zoek gaan.

Pieter van Agtmaal - Hobby Metaaldetector - Essen 2021 - (c) Noordernieuws.be - HDB_3206

Als kind wilde ik al archeoloog worden

“In het begin van de zomer van 2019 ben ik voor het eerst op pad gegaan met een metaaldetector”, vertelt Pieter. “Ik was altijd geïnteresseerd in geschiedenis, omdat het tot mijn verbeelding sprak. Als kind wilde ik archeoloog worden, maar na mijn twaalfde is die ambitie vervaagd. Al leek het zoeken met een metaaldetector me heel erg interessant. Maar ik dacht altijd dat dat duur in aanschaf zou zijn en erg ingewikkeld. Tot ik filmpjes zag van mensen en kinderen die met een metaaldetector zochten.”

Pieter van Agtmaal - Hobby Metaaldetector - Essen 2021 - (c) Noordernieuws.be - HDB_3212

Oorlogsmateriaal

“Dan zal het allemaal wel meevallen, dacht ik en heb op internet gekeken naar het aanbod. Dat ik niet de goedkoopste moest nemen snapte ik ook wel en op mijn twintigste heb ik er eentje gekocht. De eerste plek waar ik ging zoeken was in de kloostertuin, nadat ik aan Broeder Willy had gevraagd of dat mocht. Ik vond granaatscherven, maar wist niet toen niet wat het was. Pas thuis met schoonmaken zag ik dat er nummertjes opstonden, die een schaalverdeling weergaven. Waarschijnlijk is het instelbare timer van een bom geweest. Ik ben meteen alle dagen erna teruggegaan en vond meer oorlogsmateriaal, zoals kogelhulzen, granaatscherven, … Toen was dat heel bijzonder, maar als ik ze nu vind, en dan vooral de kleine stukjes, neem ik het niet meer mee.”

Pieter van Agtmaal - Hobby Metaaldetector - Essen 2021 - (c) Noordernieuws.be - HDB_3207

Zoeken in een afgereden maisveld

“Daarna ben ik op een maisveld gaan zoeken, dat net afgereden was. Daar vond ik hetzelfde, maar dan grotere stukken met jaartallen erop. Doorgaans ligt het nogal aan de oppervlakte, zoals in de kloostertuin, maar in omgeploegde velden tien tot twintig centimeter diep. Ook in het bos ligt het soms aan de oppervlakte. Grotere voorwerpen, zoals een ketel, kunnen door mijn detector tot op een meter diepte ‘gezien’ worden. Kleinere voorwerpen, zoals muntjes of knoopjes, tot dertig centimeter.”

Pieter van Agtmaal - Hobby Metaaldetector - Essen 2021 - (c) Noordernieuws.be - collage

Wat is je oudste munt?
“Mijn oudste munt vond ik in een afgereden uienveld, die was uit 1695 en kwam uit Frankrijk. Het jaartal zag ik pas thuis bij het schoonmaken. De eerste vraag die ik me dan stel is: hoe komt die hier? Wie is die verloren? En ook het besef, dat ik de eerste ben in honderden jaren die dat muntje aanraakt. Zo vond ik ook munten uit Rusland, Venezuela en Brits-Indië uit de negentiende eeuw. Dat intrigeert me, zo ver weg en ik vind ze hier. Ook in de Ardennen heb ik gezocht, maar daar mag het eigenlijk niet. Toen ik dat hoorde ben ik er snel mee opgehouden. Ook in Nederland, richting Bergen Op Zoom, heb ik gezocht. Maar vrijwel alles wat ik gevonden heb, komt uit een straal van tien kilometer rond ons huis. Dat had ik nooit verwacht, dat er zoveel zou liggen van zo lang geleden.”

“Je beseft opeens dat je de eerste bent in honderden jaren die dat muntje aanraakt…”

Pieter van Agtmaal - Hobby Metaaldetector - Essen 2021 - (c) Noordernieuws.be - munten - x. cash, Brits-Indië 1803
Brits-Indië 1803
De invloed van weersomstandigheden

“Kogelhulzen liggen op de plek waar de soldaat de kogels afgevuurd heeft en zijn er al die jaren blijven liggen. Terwijl er zoveel mensen overheen zijn gelopen, zonder te weten wat er onder hun voeten ligt. Sinds de lockdown ga ik er vaker op uit, omdat ik niet meer elke dag voor mijn studie naar Antwerpen moet. Weersomstandigheden hebben ook invloed op het vinden van voorwerpen. Als het geregend heeft bijvoorbeeld, komen de signalen beter door. Als het apparaat iets detecteert, geeft hij een piepje en komt er een cijfer op het scherm. Op basis van dat cijfer bepaal ik of ik het opgraaf of niet. Een kogelhuls of koperen munt komt binnen op 70-75 en grotere objecten, zoals scherven, in de 80. Onder de 60 laat ik het liggen, dat is doorgaans niks, al weet je het natuurlijk nooit zeker. 80% van wat je opgraaft is rommel, zoals blikjes. De spanning is altijd leuk, je weet nooit wat je gaat vinden en je komt op plekken waar je anders nooit komt.”

Ken je nog andere metaaldetectoristen?

“Ik zou het leuk vinden om andere metaaldetectoristen te ontmoeten om daar samen mee op pad te gaan. Als iemand iets kwijt is, in de tuin bijvoorbeeld, zoals een sleutel of iets anders van metaal, wil ik graag helpen zoeken. Ook ben ik geïnteresseerd in velden waar ik met mijn detector mag zoeken. Ze kunnen me via Facebook contacteren of een berichtje sturen naar Noordernieuws.

NN

Foto’s: Pieter van Agtmaal, Noordernieuws.be

Heb jij ook zo’n bijzondere hobby waar je graag eens over wilt vertellen? Neem dan contact met ons op via telefoon of via de contactpagina en we nemen je graag een interview af. Het is niet noodzakelijk dat je in Essen of omgeving woont.

Klik op de foto’s om een vergroting te zien en door te bladeren met de pijltoetsen of de muis. Druk ESC om af te sluiten.

Op de foto’s berust het auteursrecht. Neem contact met ons op als u een foto wilt gebruiken of laten afdrukken.

Facebook37
Twitter
Follow Me
Tweet