Je interesse en liefde voor paarden kan je van thuis meekrijgen, maar bij Gerard Rijper (85) heeft het er altijd ingezeten. Van kleins af aan kon hij er heel goed mee omgaan en zijn vrouw Ria noemt hem zelfs een paardenfluisteraar.
Paarden hadden al heel vroeg mijn belangstelling
“Mijn vader was oorspronkelijk hoefsmid en heeft mij naar paarden leren kijken”, vertelt Gerard. “We woonden in een dorp en bij de boeren waren veel paarden en mijn vader werd vaak om advies gevraagd. Hij keek om te beginnen altijd naar de rug, of die ‘los’ bewoog en of de achterhand goed aansloot. Het waren werk- of koetspaarden, die voor de eg liepen en ingezet werden om te zaaien, mest strooien, ploegen,… Ik was een jaar of tien, elf en gek op mijn vader. Paarden hadden sowieso mijn belangstelling en ik luisterde heel graag naar hem.”
Niemand reed op een paard
“Onze buurman had twee paarden, een werk- en een rijpaard. Als die in de wei stonden, lukte het de boer nooit om het werkpaard naar binnen te krijgen. Ik ging er dan naar toe en het lukte mij wel, zonder problemen. Ik deed dat zonder te vragen, want ik zou nooit toestemming hebben gekregen. De boer was stomverbaasd en ik was daarna altijd bij die paarden te vinden, ik heb nooit iets van angst gevoeld. Ik voetbalde wel veel, maar ging niet paardrijden. In zo’n dorp zat niemand op een paard, dat gebeurde gewoon niet. Paarden waren voor het werk.”
Leren paardrijden
“Paarden zijn mijn fitnesscentrum!”
Mijn eerste paard
“In Amsterdam waren een paar maneges waar ik wel eens ging kijken. De eerste les was geweldig, de anderen waren bang en ik vond het fantastisch! Ik kreeg ook altijd de moeilijkste paarden om op te rijden. Dat vond ik een uitdaging en na een jaar heb ik mijn eerste paard gekocht. Mijn vader, die als vroeger hoefsmid veel van paarden wist, zag het dier en zei: ‘Wat heb je nu voor een ezel gekocht!’ Het paard stond niet goed op zijn hoeven en hij zag dat meteen. Ik heb het paard, hij heette Vamor, toch gehouden, hij was heel temperamentvol, liep goed en bovendien was hij heel erg lief.”
Verhuisd naar het platteland
“Ik heb Vamor een jaar of vijf gehad en heb toen een ander paard gekocht. De kinderen hadden ook elk een paard, maar waar ze gestald waren kon je niet goed trainen. Plus dat de stalling voor vier paarden behoorlijk kostbaar was. We zijn verhuisd, terug naar het platteland, waar we zelf vier stallen hadden en een buitenpiste. We konden toen op elk moment oefenen. Ik leerde iemand kennen die kampioen in de paardensport was geweest en ons les ging geven. Mijn vrouw en onze zonen reden paard en we hebben heel veel geleerd van hem.”
Van dressuur naar mennen
“35 jaar heb ik met veel plezier vijf, zes dagen in de week paardgereden, in Duitsland trainingen in dressuur gehad en veel wedstrijden gereden. Op mijn 65ste kreeg ik last van rug en ben ik gestopt met dressuur rijden en ben ik gaan mennen. Dan was je toch met paarden bezig, want dat kon ik niet missen. Mennen was minder belastend voor mijn rug en ik kon mijn stuurmanskunsten blijven gebruiken. Ik ben toen gaan fokken en heb twee fokmerries gekocht. Je moet dat leren en ik kocht prompt een verkeerde merrie. De merrie is namelijk net zo belangrijk als de hengst om voor goed nageslacht te zorgen.”
Wereldkampioen
“Van Ysbrand Chardon kreeg ik les in paardenmennen en hij zei: ‘Over een jaar kan jij wedstrijd rijden.’ Dat viel wel tegen, maar het is me toch gelukt. Ik ging mennen op mijn ervaringen in de dressuur en die kwamen goed van pas. Samen met Ysbrand heb ik veel wedstrijden gereden, we zijn zelfs wereldkampioen geworden!
Uiteindelijk werden de wedstrijden te zwaar voor ons. Tegenwoordig geef ik nog les in Kapellen en rij met de koets veel in de wijk. Ik houd veel van dieren, van alle dieren, maar paarden zijn echt mijn favoriet. Een paard is heel betrouwbaar, maar je moet netjes zijn, correct en je tijd erin steken. Paardrijden kost veel geld als je het goed wil doen, maar er staat ontzettend veel vreugde en liefde tegenover. Ze zorgen dat je in beweging blijft, omdat je er elke dag voor moet zorgen. Dat is goed voor lichaam en geest, de paarden zijn mijn fitnesscentrum!”
NN
Heb jij ook zo’n bijzondere hobby waar je graag eens over wilt vertellen? Neem dan contact met ons op via de contactpagina en we nemen je graag een interview af. Het is niet noodzakelijk dat je in Essen of omgeving woont.