Johan Vos (58) woont al bijna zijn hele leven in de directe omgeving van het Heuvelplein, net als de familie van zijn moeder. Zijn vader, Toine Vos, was foreman havenarbeider en ceelbaas in de haven van Antwerpen. Zijn moeder, Floritte Kamerling, was familie van de bekende Antonie Kamerling en werkte vijf jaar bij Familiehulp, tot ze in verwachting was van Johan.
Bakkerij Kamerling
“Mijn jongere broer en ik zijn geboren in de Nieuwstraat, nummer 1, boven bakkerij Kamerling”, vertelt Johan. “Wij woonden daarboven en mijn onkel Jos, de bakker, woonde beneden met zijn vrouw Yvonne en zoon Louis. Heel de familie aan de kant van mijn moeder heeft vanaf 1807 rond het Heuvelplein gewoond. Mijn grootmoeder woonde bij ons en in 1976 zijn we verhuisd naar Beliestraat 9, toen was dat nummer 7. Mijn ouders zijn in 1980 gescheiden en na het vertrek van mijn vader zijn wij in het huis blijven wonen. Ik ging naar de kleuterschool in de Beliestraat en de lagere school in de Stationsstraat bij de Broeders van Liefde. Daarna ging ik naar het middelbaar in Borgerhout, waar ik handel volgde, want ik wilde leren voor boekhouder. Mijn vader had me gestimuleerd om te leren voor een kantoorbaan, maar het had eigenlijk mijn interesse niet.”
Dispatch Container Terminal’
“Na het middelbaar ben ik gestopt met leren en heb mijn verplichte legerdienst gedaan. Eerst twee maanden opleiding in Peutie en daarna tien maanden dienst in Kapellen. Aansluitend ben ik gaan werken bij een stuwadoor bij een havenbedrijf. Daar deed ik ‘Dispatch Container Terminal’ en vervolgens kwaliteitscontrole. Daar deed ik analyses van stalen die ik nam van vaste brandstoffen en ertsen.”
Discobar Stancis
“In die tijd, we waren toen een jaar of zestien, zeventien, waren er elk weekend fuiven met ‘Discobar Stancis’ (met Cis Kerstens en Stan Elst). Cis en Stan zijn begonnen in de zaal van café Den Block. Nadien organiseerden ze tevens fuiven in de zaal van café De Arabieren en het parochiezaaltje. Weer later gingen ze naar De Schuur in Nieuwmoer. Toen we wat ouder werden gingen we naar café Den Block, want daar zaten de jeugdverenigingen, dat was echt een jeugdcafé.”
De grote vonk sloeg over
“Mijn vrouw Agnes kende ik al van Harmonie Concordia, nu Essentia, die bestond toen uit een trommelkorps, waar ik in zat, en een majorettegroep waar Agnes lid van was. Bij een schoolfuif in ‘De Arabieren’ sloeg de grote vonk over. Dat was op 30 juni 1978, op 28 september 1985 zijn we getrouwd en we hebben twee prachtige dochters mogen krijgen. De eerste vijf jaar van ons huwelijk hebben we in de Molenstraat gewoond en zijn toen verhuisd naar de Beliestraat. Mijn vrouw is in de Oude Baan opgegroeid, maar haar vader, grootvader en overgrootvader kwamen allemaal van rond het Heuvelplein.”
Cafés en winkels
“Toen ik jong was, waren er zes cafés bij het Heuvelplein: De Linden, Heuvelhof, Heuvelzicht, Den Block, Tikkie en het café van Swa Deurloo. Waar nu Certis verzekeringen zit, was vroeger ook een café, maar dat was voor mijn tijd. Mijn vrouw en ik gingen zelf altijd naar Den Block. Buiten cafés waren er diverse winkels op het Heuvelplein: een bakker, Ceba (kledingzaak van Gusta en Pola Verstraete), waar nu Crelan is zat juwelier Frans Biastiaansen, een smid (Swa Van Bragt), en fietsenmaker en –verkoper Rik Van Bragt.”
De Jaarmarkt en de Handelsbeurs
“Er woonden veel jonge mensen in die omgeving, omdat er een school was met drie klasjes. Juf Rita Van Loon stond bij de kleinsten, juf Ria bij de tweede klas en zuster Joanna bij het derde. Toen ik heel jong was had je de Jaarmarkt, die vele malen drukker was dan tegenwoordig. Je moest er behoorlijk vroeg naar toe gaan, anders kwam je er niet meer door. Met Pasen was de Handelsbeurs, die werd in evenementententen gehouden en liep van het huidige politiebureau tot garage Loos. Er is ook een poosje een marktje geweest, maar dat was geen blijvend succes.”
Essen vroeger en nu
“Vroeger ging het er socialer aan toe. Mensen buurtten meer, ze gingen er speciaal voor op straat staan. Nu plooien mensen zich terug in huis, bij de tv en de computer. Ook de cafécultuur leefde veel meer. Het sociale net is aan het wegebben. Je ziet bepaalde evenementen niet meer herhaald worden, waar de echte Essenaren nog dat sociale contact onderhielden. Dat werkt ook mee aan de afbrokkeling. Ik wil niet zeggen dat het hier vroeger beter was, maar nu is het ook niet beter…”
Foto’s: Johan Vos, Essen in Beeld
NN