Waar is de roem?

Ik leur met verdronken verdriet
als een lachend lijk
in een circus van illusies,
kunstig verplettert mijn hoge waan
met illustere dromen.
Waar is de roem?
Het laatste deuntje van mijn naakte klanken
is een uitgefloten melodie,
een lallend leeghoofd ingekooid in een spiegel
met schrale schreden.
Waar is de roem?
Een verdomde watergeest zonder verrukking,
verdronken in een diepe leegte.
Jenever en sigaretten bij onverkochte schilderijen.
Waar is de roem?
De vruchten van mijn werk waren lege schotels,
glazen gevuld met lucht en licht.
Waar verbleef ik met mijn honger.
De avond laat me alleen met bittergras in greppels.
Mijn gemoed zwaar op elke steen waar ik sta.
Waar is de roem?