Noordernieuws.be Nieuwsmagazine van de Noorderkempen
Nu begrijp ik volledig dat dit niet bepaald het moment is voor zo een onderwerp in een, voor iedereen, moeilijke tijd, maar vermits GVA het in de gazet zet is het up-to-date en dat volgen we dan maar.
Zoals de meeste onder jullie al wel weten, maar ik zeg het nog eens voor diegenen die het niet weten, lees ik de GVA op mijne PC om 05:30 en mijnen echtgenoot doet juist hetzelfde, maar om 09.00 uur en dan begint hij alles opnieuw te vertellen wat ik al lang daarvoor gelezen heb. Vandaag dus ook weer en den ambras ook.
Nu ging het over doodgaan, begraven worden of de nieuwe techniek, RESOMEREN, die ze hebben uitgevonden om Jan en klein Pierke van de aardbol te laten verdwijnen. Allé, verdwijnen is nogal vergezocht, want de resten van Jan en klein Pierke kunnen ze blijkbaar gebruiken voor van alles en nog wat.
Wat is nu resomeren? Volgens GVA komt dat woord uit het Grieks en betekent wedergeboorte. Mijn gat, ik noem dat eigenlijk Jan en klein Pierke gewoon verzuipen in een vat met water aangevuld met allerlei scheikundige elementen en dat verwarmen wordt tot 160°. Dus ik zeg tegen mijnen echtgenoot: “Dat is niet alleen verdrinken dat ze met die mannekes doen, ze koken en malen die sukkelaars ook nog. Al hun menselijk weefsel verdwijnt, de beenderen blijven over en worden fijngemalen tot asse. En wat gebeurt er dan als je schijndood bent ? In een graf kan je nog roepen, maar niet in ne kokende ketel met een scheel erop.”
Dat zal dan waarschijnlijk wel weer een uitvinding van Groen zijn zeker, zoals die CO² van de scheten van de koeien van Anuna De Wever en de Chinese eetstokskes van Greta Thunberg.
Hij: “ge moet nu niet overdrijven, hé. Uiteindelijk is het goed voor de natuur, minder energieverbruik en gene CO² en het overschot van dat gekookte water kan gewoon in de riool of in onze vijver. Bovendien die asse die overblijft is goed voor den hof, dat zijn meststoffen en heel belangrijk. Ge blijft voor altijd in mijn buurt (de komediant).”
Ik: “Oh, mijn water uitkappen in de vijver en mijn asse gebruiken voor den hof. Met andere woorden: als ik dan dood en verdwenen ben en ik herrijs zoals Christus, ben ik uiteindelijk gebruikt voor voer voor de vissen, meststoffen voor de planten in den hof en voor de tomaten, de sla en de komkommers in de serre, die gij dan opeet of uitdeelt aan de buren. Die zullen er blij mee zijn, Jeannine op ons taloer. Misschien dat ze mijn resten ook nog gebruiken om elektriciteit op te wekken zeker, dat zou pas een uitvinding zijn. Iedereen terug warmte in huis zonder te betalen.
Hij: “Wat zou je dan wel willen? Dat je gecomposteerd wordt? Want dat kunnen ze ook nog en dat staat ook in de gazet. Dat je een jaar in stro, droog gras, houtsnippers en dode bladeren in mijnen hof blijft liggen vergaan. Geen denken aan, daar komt niks van in huis. Als ik nu eens iemand anders leer kennen als j’er niet meer bent? Dan dwaal jij hier nog altijd rond, allé in ’t stro dan toch of onder den hakselhoop en je water in mijne vijver.”
Ik: “Awel, zalle kik is wat zeggen se? Aan mijn lijf komt er niemand aan, niet gekookt, niet gemalen en zeker niet gebruikt om op te eten. Nog niet bekan en ik zal dat bepalen in mijn testament, da’k niet wil dienen als voedselbron voor Jan en klein Pierke die hier op aarde nog ronddwalen. Trouwens tegen de tijd dat ze dat hebben uitgevonden rijden wij hier allemaal terug met paard en kar en verwarmen wij ons met een schapevelleke en omgedraaide bloempotten op een vurreke en niet te vergeten zonder scheten te laten, want dat is CO². Wat zullen de GROENEN content zijn!”
Jeannine
23
