Vandalisme van aanplantingen en … aanverwanten

Naar aanleiding van de publicatie in Noordernieuws betreffende het onlangs gepleegde vandalisme aan de pas aangeplante jonge bomen, waarover bovendien de afgelopen jaren reeds meerdere processen-verbaal werden opgesteld én door de Politie en door de Natuurinspectie voor exact dezelfde feiten had ik graag de betiteling: Stoer? Of gewoon dom en laf? willen wijzigen naar Vandalisme van aanplantingen en … aanverwanten.

Als het de bedoeling is om ten opzichte van medecompanen stoer over te komen, zou ik het liever uitermate zielig willen noemen. In dit geval blijkt het uiteraard niet of de daders zielige snotneuzen zijn of zielige (on)volwassenen, maar ik veronderstel zielige snotneuzen. Maar feit is, dat er de laatste jaren blijkbaar iets ondefinieerbaars in de lucht hangt, waardoor én zielige snotneuzen én zielige (on)volwassenen volledig ontsporen. Is het verveling, jaloezie, aandachttrekkerij, een gebrek aan standvastigheid, samenhorigheid of een gebrek aan familiariteit of interesse? In elk geval de gezelligheid en het veiligheidsgevoel is totaal verdwenen. Hier gaat het nu over bomen. Je zou zeggen: “Tja, ‘t zijn maar bomen,” maar als je je zielige innerlijk moet botvieren op boompjes, dan scheelt er iets fundamenteel in je hersenen.

Eerst en vooral heeft het in se geen enkele meerwaarde eender welke aanplantingen te vernielen, want de kosten hieraan verbonden, het verwijderen en het heraanplanten, vallen uiteindelijk terug op de inwoners via de gemeentebelasting. Zijnde de ouders van die zielige snotneuzen of op die zielige (on)volwassenen zelf. De gemeente die voor die aanplantingen zorgt, kan op die manier jaren en jaren doorgaan met verwijderen en aanplanten. En dit zonder er maar één eurocent voor te betalen, want de hieraan verbonden kosten worden door de belastingbetaler gedragen. Een simpele gevolgtrekking is dus, dat het totaal nutteloos is.

Als je bovendien even de moeite neemt onderweg, eender waar, eens goed rond te kijken zie je meer en meer alarmsystemen verschijnen, poorten zijn dubbel vergrendeld en praktisch iedereen heeft één of meerdere honden en de deuren gaan op slot. Speelstraten voor kinderen, de plakkaten staan er nog maar kinderen.. lang niet meer gezien. Je zou bijna kunnen beweren: ‘verschansen en verdedigen tegen het mogelijke onheil’, ware het niet zo triest. Door vandalisme, diefstal en/of lichamelijk geweld wordt een eens gezellige samenleving totaal ontwricht. Het is de laatste jaren blijkbaar een trend geworden, genaamd ‘Ieder voor zich en God voor ons allen’. Ieders eigenbelang heeft spijtig genoeg voorrang gekregen boven gezelligheid.

Voor zover het onze eigen ervaring betreft, over wat ik heel beleefd jeugd wil noemen, zou ik ze veel liever een andere benaming willen geven. Namelijk: degoutante, onopgevoede kleuters, die best, zoals in onze jonge tijd, op tijd en stond een pak rammel nodig hebben. Het kattenkwaad dat wij vroeger uithaalden, zoals bellekentrek bij de buren, is uitgegroeid tot een bijna oorlogvoering met alle mogelijk attributen van dien, gezien de heftige rellen in sommige buurten. Als het enkel de bedoeling is prestige en aanzien te bekomen van medecompanen, kan ik hier enkel op reageren als zijnde: weeral nutteloos. Het enige wat je met de regelmaat van een klok hoort bij bepaalde relschoppers en vandalen is ‘Wij willen respect . Wel respect, dit geldt voor zowel voor jong als oud, moet je verdienen en dat valt niet van de bomen. Amusement bestaat blijkbaar niet meer, enkel het zoveel mogelijk vernielen van, in dit geval, de boompjes tot zoveel mogelijk schade toebrengen aan andermans bezittingen. Heel erg en heel spijtig.

Jeannine

26