Trots op mijn beroep. Arno Aerden vertelt!

Eigenlijk had Arno Aerden (32) geen vast idee over zijn toekomstige beroep. Journalistiek had zijn interesse wel maar uiteindelijk werd het iets heel anders…

Rechtenstudie

“In het vijfde middelbaar moest je iemand interviewen, die het beroep uitoefende dat jij eigenlijk ook zou willen doen”, vertelt Arno. “Ik heb toen een journalist geïnterviewd, die artikelen schreef voor de autorubriek van de weekendbijlage van de Gazet van Antwerpen. Ik had eigenlijk geen groot doel voor ogen over mijn toekomstige beroep, maar een job in de journalistiek had ik eventueel wel willen doen. Na het middelbaar ben ik rechten gaan studeren, want daar kun je nog alle kanten mee op. Tijdens de zomervakanties van de laatste twee jaren van mijn studies deed ik vakantiewerk op een advocatenkantoor, waardoor ik de advocatuur van dichtbij leerde kennen.”

Advocatenstage

“Dat was tof werk en heb het twee opvolgende zomers gedaan. Na de tweede keer werd me gezegd dat wanneer ik afstudeerde, ik daar zeker mocht komen solliciteren. En zo geschiedde. Ik heb er de driejarige advocatenstage gedaan. Je bent dan zelfstandig advocaat, maar hebt nog wel drie jaar een stagemeester, ook wel ‘de patroon’ genoemd. Na de driejarige stage was ik dus een ‘volwaardig’ advocaat. Ik maakte toen evenwel de keuze om in de privésector gaan werken, bij een sociaal verzekeringsfonds. Dat was in 2018 en ik werk er nog steeds (deeltijds) als adviseur van zelfstandig ondernemers.”

Gino Veraart

“Sinds 2006 ben ik actief bij wat toen nog de sp.a was. Daar ben ik door Gino Veraart ingerold. Op het politiek spectrum beschouw ik mezelf als links en het principe ‘solidariteit’ draag ik hoog in het vaandel. Gino was voetbaltrainer en trainde jongens die een jaar ouder waren dan ik. We hadden veel gesprekken over politiek en ik vond het intrigerend. Gino vroeg me om lid te worden van ‘Animo’, de jongerenafdeling van de partij. Vandaag heet dat ‘Jongsocialisten’.

Jeugdbeleid en ruimtelijke ordening

“We hadden een goede groep en hebben wat acties gedaan, zoals een actie voor een nachttrein tussen Essen en Antwerpen. Maar daar is helaas niets van komen. Ik ging ook wel kijken bij de gemeenteraad, waar je de lokale democratie in werking ziet. In 2008 werd ik lid van het partijbestuur en de interesse groeide en bleef groeien. In 2012 besloot ik me verkiesbaar te stellen. Het jeugdbeleid trok me aan, net als ruimtelijk beleid. Over dat laatste heb ik tijdens mijn studie mijn thesis over geschreven.”

Gemeenteraadslid

“Bij de lijstvorming werd ik op de derde plaats gezet en ik werd gekozen tot gemeenteraadslid. Ik was trots en blij dat er zoveel mensen in mij geloofden, dat ze op me stemden. De eedaflegging was op 2 januari 2013. Als gemeenteraadslid heb je een controlerende taak over de taken van het schepencollege en het gemeentebestuur in het algemeen. Elke week krijg je het verslag van het schepencollege. Als een bepaald dossier je interesseert, ondervraag je het college er over. Je kan ook zelf voorstellen indienen. Als er in de gemeenteraad een meerderheid voor je voorstel wordt gevonden, dan moet het gemeentebestuur jouw voorstel uitvoeren.”

Intenser en interessanter

“Omdat ik allang lid was van de jeugdraad, lag ook daar mijn belangstelling. Mijn interesse voor de ruimtelijke ordening kwam bij Gino vandaan, die sprak er vaak over. In 2018 waren er terug verkiezingen en werd ik opnieuw op de derde plaats verkozen. Jokke Hennekam besloot te stoppen als schepen en ik volgde haar op. Ik kreeg de bevoegdheden ruimtelijke ordening, wonen, jeugd, kinderopvang en juridische aangelegenheden. Het werk werd veel intenser en tegelijkertijd ook veel interessanter, omdat het een uitvoerende functie werd en je mee kunt bepalen wat er gebeuren moet.”

Werk tijdens corona

“Door corona moest je vooral andere zaken doen, zoals de werking van verenigingen ondersteunen. Zo was bijvoorbeeld de coronaveilige organisatie van kampen een uitdaging voor jeugdverenigingen. Ik denk dat we hen als gemeente daarin goed hebben ondersteund. Op het moment dat er versoepeld werd namelijk, kwamen de vragen en soms kon je niet de verlangde antwoorden geven. Dat was niet plezant. We konden ons werk in die tijd in grote mate blijven doen, want vooral op gebied van ruimtelijke ordening ging alles gewoon door. Natuurlijk waren er vertragingen, maar die lagen meestal niet bij ons. Gelukkig hebben we die periode voor nu af kunnen sluiten.”

Prima verstandhoudingen

“Alles is nu weer ‘back to normal’, soms gaan de vergaderingen nog wel digitaal door, omdat het efficiënter is. De onderlinge verstandhouding tussen de Essense politici is trouwens prima. Je hoeft het niet altijd met elkaar eens te zijn, maar dat doet niets af aan de onderlinge sfeer.”

Trots op mijn beroep

“Ik ben trots op mijn beroep, omdat hetgeen dat ik doe van belang is voor het Essen van nu, maar ook voor het Essen van morgen. Met die gedachte wil ik aan politiek doen. Als schepen van ruimtelijke ordening in het bijzonder bepaal je mee aan het gezicht van je gemeente, zoals dat de komende tientallen jaren zal zijn. Aan de ene kant moet je zorgen voor woningen (Essenaren moeten nu eenmaal ergens wonen), aan de andere kant is het zaak om de eigenheid van Essen en haar wijken te bewaren.”

NN

45