Paarden en paardrijden zijn sinds jongs af aan de grote passie van Eefje Borsboom. Op haar twaalfde kwam ze in contact met mensen met een beperking en die nu haar doelgroep zijn. Ongeacht om welke beperking het gaat.
Paardrijlessen voor mensen met een beperking
“De Stichting Paardrijden voor Gehandicapten ‘Impuls’ bestaat sinds 2018,” vertelt Eefje. “Ze is ontstaan vanuit een andere stichting, die noodgedwongen in moest krimpen. Dus heb ik onderzocht of ik een doorstart kon maken. Samen met een groep vrijwilligers bieden we paardrijlessen aan voor mensen met een beperking, die niet deel kunnen nemen aan reguliere lessen. We bieden dan alles dat ze nodig hebben om toch te kunnen paardrijden. Er kwamen meteen heel wat vrijwilligers op af, want er was grote interesse voor en in deze regio was verder geen aanbod op dit vlak.“
Opgegroeid met paarden
“Ik mocht op een paard van een kennis rijden bij de privéstallen die naast deze stichting staan,” legt Wim Van Thillo uit. Wim is sinds 2019 vrijwilliger bij de stichting. “Toen ze hier bezig waren met de lessen ben ik een keer gaan kijken. Het trok me meteen aan en had als eens gezegd: ‘Als ik hiernaast ben en ik kan helpen, moet je het maar zeggen.’ Maar ik ging steeds vaker kijken en uiteindelijk heeft Eefje me gevraagd om structureel te komen helpen, wat ik heb gedaan. Ik ben opgegroeid met paarden en ben gek op ze. Ik zou niet zonder ze kunnen.”
Vrijwilligers
Sinds september 2021 is Miranda Mijs hier ook vrijwilliger. “Op Facebook zag ik dat ze vrijwilligers zochten. Ik heb contact opgenomen en ben gaan kijken, om vervolgens nooit meer weg te gaan. In eerste instantie had ik gezegd dat ik op maandag, één keer in de twee weken zou kunnen. Dat was goed, zei Eefje, maar dat is niet gelukt. Ik ben hier nu iedere dag.”
De paarden worden zorgvuldig geselecteerd
“Het contact met de ruiters en het verschil vanaf het moment van binnenkomen tot ze tien minuten op het paard zitten, is onbeschrijfelijk. Zo ontspannen of juist meer energie hebben en altijd vrolijker. In principe rijden ze altijd op hetzelfde paard en hebben ze dezelfde begeleiders, wat voor een band zorgt tussen ruiter, begeleider en paard. Op dit moment zijn er zo’n dertig vrijwilligers. De jongste is begin twintig, maar vrijwilligers vanaf vijftien jaar zijn al welkom. De oudste is 81 en zit in het bestuur. Een groot aantal van deze mensen is al vanaf het begin aan onze stichting verbonden. Onze paarden worden zorgvuldig geselecteerd en getraind zodat ze geschikt en uitermate betrouwbaar zijn voor de ruiters. De paarden lijken de stemmingen van de ruiters aan te voelen en passen zich naadloos aan.”
Geweldige eigenaars
“Onze locatie vonden we via een tip van een vrijwilliger, die hier ooit een pony heeft gestald,” legt Eefje uit. “Ik heb toen telefonisch contact opgenomen en na de eerste ontmoeting was het helemaal rond. De eigenaars, Nicole Arnoe en Theo de Jong, waren meteen enthousiast voor het idee en hebben er alles aan gedaan om ons zo snel mogelijk thuis te laten voelen. Deze mensen zijn absoluut goud waard!”
Oproep
“Helaas zijn er een paar vrijwilligers gestopt, het aantal ruiters daarentegen is groter geworden, plus dat we plannen hebben om uit te breiden. We zijn bijvoorbeeld bezig met een tillift, zodat mensen die in een rolstoel zitten ook paard kunnen gaan rijden. Die zullen meer begeleiding nodig hebben bij het rijden en daarom zullen we meer vrijwilligers nodig hebben. Daarom doe ik hierbij een warme oproep: Hou jij van paarden en wil je anderen, die dat anders niet kunnen vanwege een beperking, daarbij helpen? Neem dan contact met ons op via e-mail: info@stichtingimpuls.nl of kijk op onze website en Facebookpagina. Ook mensen die fysiek niet in staat zijn te begeleiden of paarden wel leuk vinden, maar op een afstandje, zijn welkom voor een bestuursfunctie. We willen daarnaast ook werkgroepjes opzetten. Iedereen met het hart op de juiste plek is hier van harte welkom!”
Trots op onze stichting
“Ik ben trots op het feit dat we bestaan, dat het oprichten van onze stichting vloeiend is gegaan. We hebben veel obstakels moeten overwinnen, zoals alle beperkingen en maatregelen waar we aan moesten voldoen tijdens twee jaar corona. Trots op het werk dat we verrichten, dat we onze doelgroep iets unieks kunnen bieden. Dat we alle ruiters elke week een glimlach op het gezicht kunnen toveren. Het gevoel van saamhorigheid en het plezier dat alle vrijwilligers aan hun grote inzet beleven. Trots dat we bevestigd krijgen dat we goed bezig zijn. Al deze dingen maken me trots dat ik onze stichting heb opgericht.”
www.stichting-impuls.nl
Facebook
NN