Noordernieuws.be Nieuwsmagazine van de Noorderkempen
Duivensport is niet voor iedereen weggelegd, want er komt heel wat bij kijken, van verzorging tot training. Achiel Torfs (16) weet daar alles van en zorgt dat zijn geliefde sportduiven niets tekort komen.
Vier koppeltjes Pauwstaarten
“Voor mijn communie wilde ik graag duiven en kreeg vier koppeltjes Pauwstaarten, die ik erg leuk vond”, vertelt Achiel. “Een vriend van me in Kalmthout had postduiven waar hij over vertelde, maar hij deed er geen wedstrijden mee. Na de echtscheiding in 2015 nam mijn vader de duiven mee, omdat hij al veel vogels had en er perfect voor kan zorgen als ik bij mijn moeder ben. Ik kweekte ook met de duiven, maar er werden er heel wat gepakt door de roofvogels. Vreselijk vond ik dat, maar je kunt er niks aan doen.”
Mijn eerste sportduiven
“Na de verhalen van die vriend kreeg ik interesse in sportduiven. Het is ongelooflijk hoe die over zulke grote afstanden de weg naar huis weten te vinden! Ik ben naar het duivenlokaal in Sint-Job gegaan, dat is dicht bij het huis van mijn vader. Daar hebben ze me advies gegeven en gezegd dat ik eerst een hok moest bouwen. Dat heb ik gedaan, dat was in de winter, en eind maart heb ik de eerste duiven gekregen, jonge vogels van 25 dagen oud. Je moet ze dan twee weken in het hok laten zitten om te wennen en dan kun je ze los laten.”
Trainen
“In het begin vliegen ze naar het dak of de grond en terug en na twee weken beginnen ze goed te vliegen. Eerst zo’n twee minuten, dan vijf en dat bouwt zich steeds verder op. Op een gegeven moment zijn ze zo’n twee uur weg om de omgeving te verkennen en als ze terugkomen, gaan ze meteen het hok in. Dat is het teken dat ze geschikt zijn voor langere afstanden en kan je ermee gaan trainen. Je lost ze bijvoorbeeld vijf kilometer van huis en dan moeten ze voor jou thuis zijn of even daarna. Datzelfde doe je op tien en twee keer twintig kilometer. Gaat dat goed, dan kunnen ze mee met de camion naar Merchtem of Brussel om gelost te worden. Dat zijn oefenvluchten.”
De eerste keer
“Sommige mensen doen het zelf, maar dan vliegen ze eigenlijk met hun vriendjes mee, allemaal naar hetzelfde adres. Gaan ze met de camion, dan worden ze met zo’n vijfhonderd of duizend andere duiven losgelaten en moeten ze echt zelf hun weg vinden. De eerste keer dat mijn duiven gelost werden in Merchtem, had ik examen fysica en daar concentreerde ik me op. Zo kon ik me geen zorgen maken, omdat ik met iets anders bezig was. Na het examen ben ik snel naar huis gegaan en daar zaten ze al op me te wachten.”
Verdere vluchten
“Als ze van Merchtem terug zijn gekomen, dan mogen ze mee naar Quiévrain, zo’n twintig kilometer van de Franse grens, om wedstrijden te vliegen. Als dat goed gaat, kunnen ze mee naar de verdere vluchten. Zelf laat ik ze eerst drie keer van Quiévrain vliegen, voor ze naar Noyen mogen, vlakbij Parijs, en daarna nog verder. Ik geef mijn duiven tot vierhonderd kilometer mee. Want: hoe verder je gaat, hoe meer risico er is dat ze niet meer thuiskomen.”
Dodelijke factoren
“Duivensport is op korte afstanden afhankelijk van de wind. Op langere afstanden minder, omdat de wind nogal eens draait. Als de wind gunstig is, vliegen de duiven zo’n 80 – 85 kilometer per uur, soms zelfs 100. Buiten dat ze kunnen verdwalen of ergens tegenaan vliegen, heb je ook nog de roofvogels die veel duiven pakken. In Frankrijk worden er ook door jagers doodgeschoten. Door al deze factoren ben ik al heel wat duiven kwijtgeraakt.”
Altijd blij ze weer te zien
“Ik vind het zo knap dat duiven, van eender welke vlucht, hun weg naar huis weten te vinden en dat ze dat in principe de volgende dag opnieuw zouden kunnen doen! Vorig jaar heb ik veel duiven gekregen waar ik mee heb gekweekt, op basis van hun bouw en zachtheid van de pennen en heb daar 25 jongen van. Die zal ik selecteren op hun prestaties op 300 kilometer vliegen en ook daar verder mee kweken. De duiven gewoon thuis loslaten en vastpakken is leuk, maar het tofste is nog altijd ze zien thuiskomen na hun vlucht. Dan ben ik altijd blij ze weer te zien!”
NN
Foto’s: Achiel Torfs, Noordernieuws.be
128
