Juul, mijn kameraad

Vroeg in de morgen. Zeven uur de klok klinkt luider en luider over het dorp.
De boer is al langer in de weer, vroeg uit de veren.
De klok geeft het sein “aan het werk”…
Hij trekt naar de stal waar hij al eerder zijn paard heeft gewekt en van voedsel heeft voorzien.

’t Is werkende dag Juul, we moeten gaan, het veld wacht.
Gij mijn vriend, jouw kracht heb ik nodig om samen de akker om te leggen.
Met vereende kracht trekken we er samen doorheen,
heel de dag heen en weer.

Diep in de grond trek jij met de ploeg de ‘voren’
en in die getrokken voor stap ik je na.
In mijn hand hou ik het leidsel stevig vast,
een rukje hier en daar en jij weet genoeg.

Jij en ik, we kennen ons vak en aan het uiteinde keren we samen weerom,
terug naar de overkant als een team zigzaggend,
tot heel de akker is omgewoeld.
Tot we beiden dampend van het zweet,
moe van het zware werk het veld verlaten.

Terug naar de stal waar vers water, stro en haver op je wachten.
Een welverdiende nachtrust, mijn vriend ‘Julleke’.
Goede nacht en tot morgenvroeg maar weer.

Rose-Marie Timmermans

9