Wardishan Battal vond in België haar nieuwe vaderland

Wardishan Battal (32), voor haar vrienden Wardi, woonde in Damascus, Syrië. Dertien jaar geleden brak de oorlog uit, die ondertussen het leven kostte van honderdduizenden mensen en voor nog veel meer vluchtelingen zorgde. Wardi, haar man en twee kinderen horen ook bij de vluchtelingen.

Geen eigen land

“Wij zijn Koerden en die hebben geen eigen land”, vertelt Wardi. “Koerden wonen verspreid over de diverse landen, zoals Iran, Irak, Syrië, Libanon, … Wij komen oorspronkelijk uit Syrië. Toen de oorlog uitbrak, ging ik naar Koerdistan in Iran, maar daar is het ook oorlog. Daar hebben we vijf jaar gewoond, maar er was geen werk. Ik heb er maar een maand gewerkt, met mijn schoonzus in een kapsalon. Mijn zoontje was toen vijf maanden. Op een gegeven moment zei mijn zus: ‘Ik ga naar Amsterdam, naar mijn man.”

Kamp in Griekenland

“Samen met mijn zus, broer, man en zoontje zijn we in een rubberboot overgestoken naar Turkije, maar helaas staat Turkije niet positief tegenover Koerden. We zijn er een maand geweest en toen naar Griekenland gegaan, waar we in een kamp woonden. Daar waren veel mensen uit Iran, Irak, Syrië, Afghanistan, … en die verschillende culturen gaven onderling problemen, plus dat de voorzieningen minimaal waren. De Griekse mensen zijn heel lief en behulpzaam, maar de mogelijkheid om er te wonen was er niet en er was ook geen school om de taal te leren.”

De Cirkel

“We hebben drie jaar in dat kamp gewoond. Griekenland zorgde voor een identiteitsbewijs en een paspoort, zodat we naar België konden gaan. Mijn broer en zus woonden in Amsterdam en wij wilden graag naar België, want dit is een goed land. Mijn man deed hier de opleiding voor loodgieter en samen gingen we in Nederland studeren. Toen mijn assistent bij het OCMW me had gevraagd of ik bij De Cirkel in de Stationsstraat wilde gaan werken, wilde ik dat meteen.”

Geschikte locatie

“De Enter VZW is met intensieve samenwerking met de gemeente, tien jaar op zoek geweest naar een geschikte locatie in Essen,”, vult Gert Paulussen, directeur De Enter VZW aan. “De laatste jaren is de zoektocht intensiever geworden, met hulp van Brigitte Van Aert, schepen voor sociale zaken en Anke Meeusen van de sociale dienst van de gemeente Essen. Er werden vooral twee doelen gesteld: het herwinnen van talenten van mensen en hergebruik van grondstoffen.”

Uniek

“In mei vorig jaar werd kringwinkel De Cirkel in de Stationsstraat geopend. Primair doel is om mensen via het concept van de kringwinkel aan een reguliere baan te helpen. Daarbij richten we ons op mensen uit eigen gemeente, zodat mobiliteit geen probleem is. Essen is uniek door de manier van tewerkstelling door OCMW en gemeente. Onze organisatie bestaat 26 jaar en begon in Brecht. Er werken zo’n 150 mensen, waarvan 130 met een afstand tot de arbeidsmarkt.”

Nederlands leren

“Ik kreeg meteen veel hulp van collega’s en mijn coach, ze leerden me kleding sorteren en met de kassa werken. Mijn Nederlands werd met de dag beter”, gaat Wadi verder. “Om Nederlands te leren, kon ik een opleiding volgen. Dan ging ik vier keer per week met de bus naar Kapellen, een uur heen en een uur terug. Helaas kwam soms de bus of de trein niet en stond je voor niks te wachten en was je dus ook al veel te laat voor de opleiding. Het is best moeilijk te combineren en op te brengen met twee kinderen, ik heb een dochter van vijf en een zoon van tien jaar oud. Hier in Essen is nog geen mogelijkheid om naar school te gaan en de taal te leren. Maar door het contact met de mensen op mijn werk is mijn Nederlands enorm vooruit gegaan en kan ik overal zelfstandig naar toe.”

Vader is van verdriet overleden

“Ik vind het erg fijn om hier te wonen, de mensen zijn vriendelijk en ik heb heel leuke buren. Het weer is wel wennen geweest, twee weken goed weer, dan gaat het weer tijden regenen en de winters zijn kouder. In Syrië zijn de familiebanden veel hechter en je woont dicht bij elkaar. De oorlog heeft Syrië helemaal veranderd, vroeger was het goed. Toen mijn broer en zus Syrië verlieten vanwege de oorlog, was dat te zwaar voor mijn vader en hij is van verdriet overleden. Mijn moeder overleed aan een beroerte na een enorm hoge bloeddruk.”

Opleiding kinderopvang

“In Syrië werkte ik als kapster, maar ik wil nu een andere richting uit, namelijk de opleiding kinderopvang doen en daar een baan in vinden. De opleiding duurt een jaar, dan zes maanden stage en daarna zou ik aan de slag kunnen gaan. Ik ben nu drie maanden zwanger en na mijn bevalling ga ik aan de opleiding beginnen. Altijd thuis zitten wil ik niet, ik wil werken. Helaas is het werk bij De Cirkel maar voor een jaar en nu is mijn contract, jammer genoeg, afgelopen. Maar mijn kennis is op alle vlakken enorm gegroeid. Kennis die ik heel goed kan gebruiken in mijn volgende baan. Al is het voor buitenlandse mensen erg moeilijk om een baan te vinden, hoe goed ze ook hun best doen en dat geldt ook voor mij. Maar ik heb er alle vertrouwen in dat het goed komt en ik aan de slag kan in de kinderopvang!”

NN

7