De bijzondere hobby van… Carrie Q. Lemmens!

3 weken geleden De Bijzondere Hobby van..., Dieren, Nieuws

Carrie Q. Lemmens (48) was op de kleuterschool al heel creatief, wat door de leerkrachten natuurlijk werd opgemerkt. Later, op het middelbaar, studeerde ze kunst en reclamegrafiek.

Diverse fotobewerkingsprogramma’s

“In de tijd dat je zelf Cd-roms schreef, amuseerde ik me met de lay-out van zowel de sticker voor op de Cd-rom als de doosjes. Dat ging dan over een collectie foto’s van de verschillende uitstappen of feestjes die we deden. Ik maakte ook digitale albums en wist mijn weg in de vele online programma’s, waar je spullen kon laten maken met foto’s op. Zo maakte ik bijvoorbeeld een koffiemok voor mijn vader met al zijn kleinkinderen erop. Of een waaier pocketboekje met foto’s van mijn eigen kinderen. Ik maakte tevens hele collages met de beste foto’s van dat jaar, om daar dan een puzzel van 1000 stuks van te laten maken. Dat deed ik ieder jaar en die puzzels hangen nu in mijn gang aan de muur.”

Portretten

“De fysieke kunst verdween meer naar de achtergrond, waarbij ik alleen nog portretten tekende van en voor vrienden, meestal als verjaardagscadeau. Dat was dan in potlood en pen, soms overschilderd met heel lichte waterverf.”

Ideale kast

“Vaak ontwierp ik in gedachten ook huizen of meubels of schetste ze op papier. Eén van die meubels werd ook effectief gerealiseerd. Mijn peuter haalde alles uit de open kast en ik – autist zijnde zonder dat te weten – flipte op die open livingkast, omdat de dingen nooit terug op de juiste plaats werden gezet. Mijn vader, die schrijnwerker was, vroeg me de ideale kast te ontwerpen en dat heb ik toen gedaan. Mijn vader heeft die kast op drie weken tijd gebouwd en achttien jaar en een verhuis later heb ik die kast nog steeds. Met een verborgen lade voor de synthesizer, zodat ik die gemakkelijk kan bespelen en even gemakkelijk weer kan opbergen.”

Windows 95

“Mijn middelbaar diploma was zo goed als meteen achterhaald op het moment dat ik het in mijn handen had, omdat wij niet genoeg digitale kennis hadden meegekregen. En juist op dat moment was Windows 95 op de markt gekomen. Vandaar dat ik een volledige andere richting insloeg, door een opleiding meertalig administratief bediende te volgen bij de VDAB. Die duurde een half jaar, aansluitend vond ik een parttime job. Daar was ik verantwoordelijk voor het krantje van dienst, omdat ik Illustrator had geleerd. Een heel toffe job. Daarnaast had ik nog een deeltijdsbaan als secretaresse.”

Meerdere cursussen

“Terwijl ik overdag schoolliep of werkte, volgde ik ‘s avonds door de jaren heen cursussen als Illustrator, Photoshop, Dreamweaver, HTML en Flash. Ik had dus geen gebrek aan manieren om creatief bezig te zijn, ook toen ik de wereld van de administratie verliet en een bachelor Sociaal Werk ging volgen op het moment dat ik door medische redenen niet meer kon werken.”

Nancy Verhaegen

“Ik ging een keer naar de Makro om kattenvoer en catnip te halen en Nancy Verhaegen, die daar werkte, zat aan de kassa. Ik zei om onnozel te doen: ‘Ik heb katten, valt het op?’ Zij antwoordde: ‘Ik ook, ik heb er 36.’ Ik was helemaal onder de indruk en reageerde: ‘Dat zouden mijn dochters wel eens willen zien.’ Ze noteerde op mijn verzoek haar Facebookpagina op mijn factuur en ik heb die zo goed opgeborgen, dat ik die niet meer kon vinden. Uiteindelijk vond ik die terug en legde ik online contact met Nancy. Dit was tijdens corona. Als ik naar de Makro ging, zocht ik altijd naar de kassa waar Nancy zat. Ondanks de kleding voor het koude weer en de mondmaskers, herkende zij me telkens aan het kattenvoer en de catnip die op de band lagen. Zo hadden we ook korte momenten van echt contact. Na corona ben ik vrij snel met mijn dochters bij haar langsgegaan en die vonden het geweldig, net als ik natuurlijk.”

Verjaardags- en Kerstkaarten

“Sinds mijn derde levensjaar heb ik misschien in totaal vijf jaar geen katten gehad, dus met Nancy had ik veel raakvlakken. Ze postte zulke mooie foto’s van haar katten op Facebook, dat ik zei: ‘Doe daar nu iets mee, maak leuke kaartjes!’ Nancy kende daar echter niets van, dus stuurde ik de foto’s naar enkele drukkerijen, maar die waren niet geïnteresseerd. Vanaf half augustus besloot ik dan maar om die kaarten zelf te ontwerpen. Het was tenslotte iets wat ik voordien al jaren gedaan had, voor verjaardagen van vrienden, mijn eigen kerstkaarten. Zelfs de geboortekaarten van mijn dochters heb ik zelf ontworpen, getekend en volledig uitgewerkt. De serie kaartjes onder de naam Nancy’s Cats brengt nu twee van mijn grootste passies bij elkaar: katten en creatief bezig zijn. Die kaartjes gebruikt Nancy nu om de katjes mee te steunen, hun eten, de dierenarts, alles.

Foto’s: Carrie Q. Lemmens, Noordernieuws.be

Klik op de foto’s om een vergroting te zien en door te bladeren met de pijltoetsen of de muis. Druk ESC om af te sluiten.