Noordernieuws.be Nieuwsmagazine van de Noorderkempen
Als kind wilde Gaëlle Renette (31) (strip)tekenaar worden. In het middelbaar is ze afgestudeerd in grafisch ontwerp en illustratie, maar haar carrière nam een andere wending dan oorspronkelijk gepland.
Studentenjob
“Tijdens mijn studie had ik een studentenjob in een boekhandel, ‘Stad Leest’, in Antwerpen”, vertelt Gaëlle. “Dat was een toffe baan en heb daar na mijn studie drie jaar gewerkt. Ik wilde een huis kopen, maar daar verdiende ik niet genoeg voor. Met pijn in het hart heb ik mijn ontslag gegeven bij de boekenwinkel en ben bij de post gaan werken. Dat verdiende nu eenmaal net beter, maar dat neemt niet weg dat ‘Stad Leest’ nog steeds een plek is, waar ik warm word onthaald!”
Tien puppy’s
“In 2020 had mijn vader het idee om een nest te starten met mama Lou, een teef van het ras Vizsla. Ze werd net gedekt voordat corona uitbrak. Geluk bij een ongeluk, want ik had toen geen vaste job, maar werkte wel enkele dagen via een interim. Doordat ik thuis was, heb ik alle zorg en de zoektocht naar geschikte baasjes op me genomen. Er waren tien puppy’s, dat moet je zeker niet onderschatten. Tijdens die periode besefte ik dat ik iets wilde doen met honden.
Verhuizen naar Essen
“Ik begon bij de post te Antwerpen en daar heb ik mijn vriend leren kennen, zelf kom ik oorspronkelijk uit Oost-Vlaanderen. Ik woonde in ’t stad, maar ging vaak op en neer naar mijn ouderlijk huis. Dit voornamelijk voor de honden die toen nog met drie waren, Lou en twee puppy’s: Ed en Lex. Maar het heen en weer reizen werd te zwaar en heb ik aan mijn vriend gevraagd of ik bij hem kon komen wonen. Dit was nadat we pas een korte periode samen waren, maar dat is ondertussen een jaar geleden en we zijn nog steeds heel gelukkig!”
Diploma hondenpension
“Na veel zoeken via de erkende opleidingen in de hondensector, kwam ik uit op ‘Edu Animalis’. Zij richten zich extra op het dierenwelzijn en bieden kwaliteit aan op korte tijd. In 2023 heb ik het diploma voor hondenpension behaald, zodat ik een huiselijk pension kon starten voor honden. Sparen voor een huis en een pension uitbaten, dat was het idee.”
Hondenuitlaat
“Het diploma had ik dus gehaald en mijn passie om met honden te werken is nooit weg geweest. Momenteel is het niet mogelijk om op het huidige adres een huiselijke opvang te starten. Dus zocht ik naar een alternatief en dat werd honden uitlaten in kleine groepjes van maximaal vijf honden, maandag tot vrijdag, altijd in de voormiddag. Elke hond is anders en sommige honden matchen niet met een groep. Daarom doe ik ook individuele wandelingen en tevens oppas aan huis, om te voorkomen dat een hond langer dan vier uur alleen thuis is.”
Lymfeklierkanker
“Toen ik in een moeilijkere periode zat, hielp mijn hond Lou me daar doorheen. Lou liet me inzien dat beweging, plezier en de natuur een noodzaak zijn voor onze viervoeters, net als voor ons. Zij gaf ons tien prachtige puppy’s en zorgde ervoor dat ik mij meer ging verdiepen in de wereld van de hond. In januari heb ik haar moeten laten inslapen, na maanden gevochten te hebben tegen lymfeklierkanker. Ze mocht tot mijn grote verdriet niet ouder dan zes jaar worden, vandaar dat mijn uitlaatdienst als eerbetoon haar naam draagt!”
Niet serieus
“Veel mensen nemen de job helaas niet serieus. ‘Hoezo, honden uitlaten, dat kan mijn buurman ook of het nichtje van mijn vriendin.’ Dat kan wel zo zijn, maar ik denk niet dat de buurman EHBO kan toepassen op jouw hond en dat het nichtje verzekerd is. Wat ik doe is geen hobby, is ook nooit gestart als hobby. Dit is een beroep. Ik sta bij wijze van spreken 24u op 24u paraat voor de baasjes, die te lang weg zijn door hun werk of wanneer er een sterfgeval of een ziekte is. Wat dan met jouw geliefde viervoeter? Baasjes mogen mij steeds contacteren buiten de openingsuren, ik zal zo snel mogelijk reageren.”
Beweging even belangrijk als voeding
“Tevens wil ik extra benadrukken dat beweging heel belangrijk is voor een hond. Beweging voor een viervoeter is even belangrijk als voeding, als het zelfs al niet belangrijker is. Sta hier als baasje alstublieft bij stil. Voor de groepswandeling kom ik altijd eerst langs voor een kennismaking, die duurt ongeveer een kwartier. Dan stel ik de nodige vragen, die uiteraard ook aan mij gesteld kunnen worden.”
Trots op mijn beroep
“Door honden uit te laten en hen te bezoeken tijdens een lange saaie dag, draag ik bij aan hun welzijn. De honden komen tijdens de groepswandeling terecht in een gezellig nest. Met trots kan ik zeggen dat mijn beroep mij gezond en gelukkig maakt, door elke dag buiten te zijn en met passie bezig te zijn met honden. En een gezonde baas is gelijk aan een gezond bedrijf.”
NN
4
