Noordernieuws.be Nieuwsmagazine van de Noorderkempen
Kreeg ik een tijdje geleden een brief. In elk geval kwam het erop neer dat ik afgesloten zou worden van het internet, als ik niet me dit me dat me zus en me zo zou doen. Glasvezel.. De bedrading komt idd al uit de stoep. Maar even bellen hoe of wat voor de zekerheid, want ik heb een glazen pui aan de zijkant van de woning en bedrading trekken vanuit het kruipluik bleek al eerder een probleem.
Na een telefoontje kwam het verlossende woord dat een andere router mij veel meer genoegens zou gaan geven, want glasvezel ligt even stil in mijn buurtje. Personeelstekort en nog meer langdradigheid van deze tijd.
Intussen heb ik het ventje opgehaald. Zat in een megagrote, onzinnige doos. De buurman/afhaalpuntbuurman, begon te lachen.
“Wat ben je van plan? Haha.”
“Tja”, zei ik…
Je denkt dan: zouden er nog andere geheimen uit deze doos komen, wat dan eigenlijk teleurstellend genoeg nooit het geval is. Afijn, op een vrijdag was de aansluitdatum en ik had alles klaargezet. Omdat ik de gehele week al op stang gejaagd was door die en gene, was de teleurstelling van de alsmaar rood blijvende lampjes op de router niet al te groot.
Van alles geprobeerd… Duizend keer gekeken of ik de juiste bedrading bij de juiste kleuren in het juiste gat had gestopt, maar niets wees op gekkigheden.
Dussss… bellen dan maar. Diepe zucht.
Aardig tiep aan de telefoon. Of ik tandenstokers in huis had? Uhhm, ja. dat wel.
Kan je die bij een router gebruiken dan? Het antwoord bleek ja.
De tandenstoker in de reset duwen, een piepklein gaatje idd en ja jubelde ze, dan startie opnieuw op ennum dan doettie ut…
“Zou het wekelijk zo simpel zijn”, zei ik tegen haar. Dat had ik zelf ook kunnen verzinnen toch?
Hij startte inderdaad opnieuw op. Eindstand is dat het niet ging werken. De lampjes bleven onverminderd rood. Het werd een tijdje stil.
“Tja”, sprak het dametje. “Dan komt er een monteur.”
“Vandaag?” vroeg ik.
“Nee, nee we zitten vol.” Ik hoorde mezelf heel even, waardoor ik het ook allemaal accepteerde denk ik, dat het pas zondag kon. Geen gegil en geschreeuw tegen onschuldigen, zeg ik altijd.
Zondag tussen 08:00-12:00.
De thuiswerkdag kon ik hiermee wel op m’n buik schrijven en appte de collega’s.
“Wat fijn”, sprak ik. “Ik zal zorgen dat ik ben aangekleed zondag.”
Nu begon zij te lachen.
“Aangekleed?”
“Ja”, zei ik. “Je moet eens weten wat ik allemaal met m’n eigen klanten meemaak als we een monteur sturen. Boeken kan ik er over schrijven.”
“Haha, ja”, zei ik. “Zeker lachen.”
“Kan ik u nog ergens mee van dienst zijn of heeft nu nog vragen?”
“Nee, ik heb geen enkele vraag.”
“Tot zondag…”
Want wat kan de monteur wel wat ik niet kan behalve de router vervangen? Maar dat zei ik allemaal niet. Zondag D-Day. Ik hoor ook steeds het liedje in m’n hoofd . Odidoooo.. we zijn er voor jouuu…
Willen jullie nog ff lachen? Altijd leuk toch, lachen om de sukkelariteiten van een ander. Zeker en vast. De monteur van de odido familie kwam en was een superaardige gast. Begon meteen een verhaal af te steken van als dit niet dan dat en dan zou ik het beste… Ik luisterde geduldig, keek hem aan en vreesde het ergste intussen, overal op voorbereid, voedselpakketten meegerekend.
Maar… toen hij naar de router keek en het ventje omdraaide zag hij meteen dat de kabels niet goed zaten.
“Ach”, zei hij. “Kijk nou, u hebt de kleuren van de kabels gevolgd, hè?”
“Ja”, piepte ik. “Niet goed?”
“Nee, nee”, antwoordde hij. “Deze keer niet. Groen moet in grijs…”
Ohhhh… Johh.. Dat zag ik niet aankomen, maar was wel blij, want alle doemscenario’s waren hiermee meteen van de tafel geveegd. Toch schaamde ik me tot aan mijn haarwortels, want had ik dit zelf niet kunnen oplossen dan? Zelf niet even dit kunnen proberen?
“Tegen niemand zeggen”, piepte ik.
Hij begon nu keihard te lachen. “Ik zet het ff in onze app groep.”
Dat zou ik ook doen… pfffttt.
Afijn, lang verhaal kort. Het loopt als een zonnetje in alle ruimtes en ook tien keer sneller. Jippiieeeee. Hiermee kom ik de feestdagen glanzend door.
Fijne Kerst, lieve mensen, wat je ook doet, met wie je het ook viert of juist niet viert, omdat je misschien liever lekker met een dekentje op de bank zit met een boekje of film. Doe wat je het liefste doet!
Tot rap!! Ik ga nog ff toveren, want een paar dagen zonder internet is toch best ff afzien.
Aanstelster…
Els
Foto router: (c)Pixabay
