Frank Vanaert uit Essen Hoek vertelt over Essen - Vroeger en nu

Essen vroeger en nu. Frank Vanaert vertelt!

1 dag geleden Essen vroeger en nu, Nieuws

Frank Vanaert (55) werd in de kliniek van Essen geboren. Hij had een zus en drie broers en het gezin woonde in Essen-Hoek, waar zijn ouders een boerderij hadden aan de Bergsebaan.

Groenvoorziening Van Tilburg

“Mijn vader huurde de boerderij van zijn broer”, vertelt Frank. “Maar toen diens zoon oud genoeg was, wilde hij de boerderij overnemen. We zijn naar de Moerkantsebaan verhuisd en mijn vader ging bij Groenvoorziening Van Tilburg in Kalmthout werken.”

Metaalbewerking

“Ik ging naar school in Hoek, de eerste vier jaar was dat een jongensschool, vanaf het vijfde en zesde jaar werd het gemengd onderwijs. Na de lagere school ben ik bij Don Bosco metaalbewerking gaan volgen tot mijn achttiende. Ik was de enige van mijn broers die tot derde graad technisch onderwijs kwam, zij deden beroepsonderwijs. Na mijn opleiding ben ik bij hetzelfde bedrijf als mijn vader gaan werken en ben daar zo’n zes jaar gebleven. Toen is een andere baas, ook van een groenvoorzieningsbedrijf, me komen halen. Mijn baas vond dat goed, omdat die toch wilde stoppen met zijn bedrijf en mijn nieuwe baas had ook voor hem gewerkt. Ik maaide vooral bermen van autostrades en gemeentewegen.”

Ongeluk

“In die tijd had ik een Suzuki 750, waar ik dagelijks mee reed. Op een dag ben ik uitgeschoven, ik lag helemaal open en links was ik verlamd. De revalidatie deed ik in Zoersel en dat heeft lang geduurd, maar mijn werk kon ik niet meer doen en nu nog heb ik een brace om mijn linkerbeen. Mijn been was helemaal kapot na dat ongeluk en als ik stap zonder brace, klapt mijn knie naar achteren. In de weekends mocht ik naar huis, dan kwam mijn vader me halen.”

Annie

“Mijn moeder had astma en is aan een aanval overleden. Mijn vader moest natuurlijk werken en daarom kwam er iemand bij hem kuisen, Annie, een heel leuke vrouw. In het weekend hielp ze haar moeder, Julia Van den Bergh, in café De Bostella. Annie en ik kregen verkering en zijn achttien jaar getrouwd geweest. Annie had al twee kinderen uit een eerder huwelijk, waarvan één overleed, en samen mochten we een zoon krijgen. Mijn vrouw had last van haar luchtwegen en dat werd steeds erger. Een paar jaar geleden is ze er aan overleden en kort daarna overleed mijn schoonmoeder.

Verhuizing naar De Bijster

“Op de zorgboerderij hier in Essen heb ik nog wel wat kunnen doen, zoals de dieren eten geven, dat ging nog wel. Bij De Bijster hadden ze een helpende hand nodig bij de technische dienst en daar ben ik toen gaan helpen. Omdat het niet goed met me ging, want na het ongeluk gingen mijn geheugen en fysiek steeds verder achteruit, werd ik in de kliniek opgenomen, omdat er bij De Bijster geen plek was. De nieuwe gebouwen van De Bijster moesten nog gebouwd worden en toen die klaar waren, ben ik op 29 juli 2020 hier naar toe verhuisd.”

Bezigheden

“In het begin had ik er wel moeite mee dat ik naar De Bijster verhuisde. Eerst kon ik doen wat ik wilde, hier heb je die vrijheid ook, maar je moet dan toch mensen verwittigen en op tijd terug zijn. Ik doe mijn boodschappen bij de Carrefour en ging vaak naar café Onder Den Toren, maar die is nu gesloten. Ik ben hier ondertussen gewend, ondanks beperkingen heb je alle vrijheid. De verzorging is goed, daar valt echt niet over te klagen en met de meeste bewoners kan ik goed opschieten. Hier in het cafetaria ga ik regelmatig een pintje pakken en anders ben ik aan het werk bij de technische dienst, want dat blijf ik leuk vinden.”