KVG Essen en zijn vrijwilligers

De KVG-groep is er voor mensen met een handicap, ouders, partners, broers en zussen, vrijwilligers met en zonder handicap en professionelen die personen met een handicap begeleiden. Deze sociale beweging heeft vele gezichten. De constante factor in de werking van alle diensten, is dat zij vertrekken vanuit de beleving van personen met een handicap en hun netwerk.

KVG Essen bestaat uit veertien vrijwilligers, waarvan er negen het bestuur vormen en elk bestuurslid heeft zijn capaciteiten en ze vullen elkaar goed aan.

“Ons bestuur heeft geen voorzitter”, legt Thérèse Van Hoof (69) uit, “bij ons is iedereen gelijk.” KVG Essen (Katholieke Vereniging voor Gehandicapten) organiseert veel activiteiten voor haar leden, zoals: reizen, Paasfeest, Kerstfeest, ateliers, bingo, enzovoort.

Thérèse doet nu tien jaar. “Ik heb altijd in het sociale leven gestaan en werkte als sociaal verpleegkundige. Na mijn pensioen wilde ik hiermee verder gaan, ik ben niet iemand om stil te zitten.”
Thérèse zorgt voor de ledenwerving en de administratie van de ateliers. “Ik organiseer graag en hou van het contact met de mensen: ze zijn altijd content en opgewekt.”
De mensen die deelnemen aan de activiteiten zijn Essenaren en ook personen uit rusthuis en instelling. Maar ook niet-Essenaren uit die instellingen of rusthuizen mogen meedoen of mee op reis.

Op deze middag kwamen mensen voor het bloemschikken. “Op dit moment zijn we vanwege een paar afmeldingen onderbezet”, vertelt Thérèse, “dan zijn de vrijwilligers van het Dienstencentrum altijd bereid een handje mee te helpen.”

Hoogtepunt van de activiteiten is een week naar Blankenberge, waar de verzorging en animatie compleet door de KVG verzorgd wordt. De leden die meegaan op deze vakantie, hebben vaak een duwtje in de rug nodig om hier aan mee te doen.

Ludy Kerstens (61) werkt nu 10 jaar bij het KVG. “Het vorige bestuur was in zijn geheel opgestapt vanwege de leeftijd. Ik hoorde dat en heb me spontaan aangemeld. Er was toen tijd, energie en dus ook vraag naar. Ik heb nog wel bedenktijd in acht genomen, want als je ergens aan begint, moet je het goed doen. “
Om zich goed op haar taak voor te bereiden is Ludy vorming gaan volgen: bewindvoering, de Brussenwerking (broers- en zussenwerking: hoe het is om een gehandicapte broer of zus te hebben) en sociale voorzieningen voor gehandicapten.

Voor sommige evenementen hebben ze niet genoeg leden, dit in verband met de financiën. Daarom is er nu een ontluikende samenwerking met de buurtgemeentes.

“Ik vind de contacten erg fijn en wel vullen elkaar als vrijwilliger goed aan. Diverse vrijwilligers hebben zelf een gehandicapte in hun naaste omgeving. Dit maakt ze tot ervaringsdeskundige. Hun kijk op de situaties is heel belangrijk: dat wijzigt en verrijkt ons inzicht.”

Op de grote foto: Ludy, kleindochter Julie, Thérèse en vrijwilligers van het Dienstencentrum

LW

17