De bijzondere hobby van Fons Van Hooydonk

De bijzondere hobby van… Fons Van Hooydonk

3 april 2016 De Bijzondere Hobby van..., Essen, Nieuws

Hobby’s zijn universeel en komen overal ter wereld voor en kunnen daarom heel uiteenlopend zijn. Maar de hobbyisten delen allemaal dezelfde passie: de voorliefde en interesse voor dat wat hun boeit.

Fons Van Hooydonk (60) kweekt al 35 jaar allerlei soorten zanglijsters, Europese kanaries en hoenderachtigen. Vooral de Europese vogels ziet hij graag, daar ligt zijn grootste goesting.

“Ik heb me niet altijd met vogels beziggehouden,” vertelt Fons, “vroeger voetbalde ik, maar ik kreeg rugklachten. Dus moest ik met voetballen ophouden, maar ook van werk veranderen. Hierdoor was ik veel vroeger thuis en had dus veel tijd. Bij mijn schoonouders zag ik kanaries en parkieten. Dat trok toch ook wel.”

Fons begon met een kleine volière en werd lid van de Koperwiek. Hier kon hij raad en advies vragen aan andere leden, vooral aan de mensen die daar al veel langer lid van waren. Door zijn lidmaatschap kon hij ook zijn vogels gaan ringen.
“Om vogels te ringen, moet je aangesloten zijn bij een club. Op zo’n ring, hoe piepklein ook, staan al je unieke gegevens, zoals het nummer van de club en de eigenaar, het geboortejaar van de vogel, volgnummer en ringmaat. Ieder jaar hebben de ringen een andere kleur.”

Zo’n ring is niet natuurlijk en de ouders kunnen het voor vuil aanzien. De jonge vogeltjes moeten namelijk al heel snel geringd worden. “Bij goudvinken doe ik er een stukje ventielslang omheen. Dat maskeert de kleur van de ring. Anders blijven de ouders er aan pikken en gooien uiteindelijk het jong het nest uit.“

De jongen moeten heel frequent gevoerd worden: iedere twee uur van 06:00 tot 23:00 of tot het donker is. “Deze tijdstippen luisteren heel nauw. Als we in zo’n periode op bezoek gaan of winkelen, nemen we de vogeltjes dan ook altijd mee in de auto en gaan regelmatig terug om te voeren. Gaan we naar een communiefeest, dan komen de kinderen al meteen op ons af om te vragen of we vogeltjes bij ons hebben, zodat ze die kunnen voeren. Doorgaans hebben we twee nestjes bij ons, zo’n vier tot negen kuikentjes.”

Kanaries leggen hun eieren niet kort op elkaar, maar één per dag. Om te voorkomen dat er teveel tijd tussen het eerste en het laatste kuiken zit, haalt Fons het eerste ei eruit en legt er een kunsteitje voor in de plaats. “Zo’n eitje bewaar ik dan in het vogelzaad, sommigen doen dat in zand. Het nummer van de kooi staat daar bij.

Als de kanarie is uitgelegd, legt ik dat eerste eitje er weer bij. Dat doe ik met een lepeltje, zodat huidvet de poriën van het ei niet kunnen verstoppen. Op deze manier komen alle kuikens vrijwel tegelijkertijd uit het ei.”
Zanglijsters daarentegen, vragen weer een andere aanpak: “Bij de zanglijsters haal ik na vijf dagen, voor de oogjes open gaan, de jongen weg. Anders is het veel moeilijker ze te socialiseren. Ze worden dan gevoerd met geweekte puppybrokjes en onze kleinkinderen vinden het geweldig om dat te mogen doen!”

Als je vijfenveertig vogels hebt, vergt dat wel wat van je verzorging. Je trekt niet zomaar de deur achter je dicht. “Als wij een weekend weggaan, zorgen onze dochters ervoor,” legt Fons uit, “we kunnen altijd beroep doen op mensen van de club, ook als we langer weggaan.”
Fons doet mee aan de wereldkampioenschappen en reist zijn vogels achterna. Zodra hij op locatie bij zijn kooien komt en tegen ze praat, merkt hij dat ze zijn stem herkennen: dan worden ze meteen rustiger. “Ik doe nu tien jaar mee aan de kampioenschappen en ze winnen altijd wel prijzen. Ze haalden al vijf keer goud en dit jaar twee keer zilver in Portugal.”

Op de kampioenschappen valt het Fons altijd op dat er veel vogels uit Italië en Spanje komen en dat die vrijwel altijd van jonge mensen zijn. “Dat is in Nederland en België juist omgekeerd. Daar zijn het juist de wat oudere mensen die zich ermee bezig houden en opvallend genoeg komen daar ook de beste vogels vandaan. Ik zou het heel erg plezant vinden als deze hobby door meer jongeren voortgezet zou worden. Het is geweldig als je een schoon nestje groot mag brengen, als je de evolutie van kuiken naar volwassen vogel mag meemaken en het resultaat mag zien van wat je gekweekt hebt.”

Fons heeft prachtige volières met vogels binnen en buiten. “Ik heb een fazant met een vrouwtje. Er loopt hier een wilde fazant, die zelf al zes vrouwtjes heeft, maar iedere dag komt kijken en vechten met onze fazant door de draad heen. Omdat hij dit vrouwtje ook wil hebben.”

Helaas werd Fons ook al twee keer slachtoffer van het dievengilde dat op klaarlichte dag vogels van hem heeft gestolen. “Dat zelfs je dieren worden gestolen, is natuurlijk vreselijk. Het heeft ervoor gezorgd dat ik diverse beveiligingsmaatregelen heb moeten treffen. Eén daarvan is hij…”