Café Onder den Toren in Essen

Café Onder Den Toren aan de Nieuwstraat bestaat al meer dan honderd jaar. Het heette niet altijd Onder Den Toren. De oorspronkelijke naam was: De Dry Swaentiens, daarna werd het In den Arend en sinds 1952 draagt het café de huidige naam. Het pand zelf staat hier al sinds het eind van de 19de eeuw en sinds 1970 staat Julia Peeters (73) achter de toog.

“Ik ben hier geboren”, vertelt Julia, “mijn vader was hier bakker en familie van voerman Peeters. Op een gegeven moment werd mijn vader ziek en mensen die op bezoek kwamen om naar mijn vader te informeren, kregen een pintje. Daarom kwamen ze iedere dag terug. Ze kwamen buurten en een kaartje leggen, zo ontstond eigenlijk het stammineke dat in 2011 100 jaar bestond.”

Julia heeft met haar man René Vandekeybus twee kinderen gekregen. Helaas overleed René in 1979 op 37-jarige leeftijd na slechts 10 jaar huwelijk. In het zaaltje naast het café, waar nu veel vergaderd wordt, had Julia een kruidenierswinkel van de Spar. “Na het overlijden van mijn man wilde ik eigenlijk het café bij de winkel trekken. Maar ik kon dat toch niet over mijn hart krijgen.”

Het café is toen een poos gesloten geweest, maar ging wel open bij speciale gelegenheden en koffietafels na begrafenissen. “Tijdens die periode is de winkel gewoon open gebleven. Toen de kinderen groter werden, is het café terug open gegaan. In 2007 heb ik de winkel gesloten. Die was te verouderd, er moesten ingrijpende veranderingen gebeuren en eigenlijk was hij te klein.”

Diezelfde ruimte waar de winkel was, was vroeger de slaapkamer van Julia’s ouders, waar Julia dus ook geboren is. Waar de bakkerij was, staan nu appartementen. Het pand was oorspronkelijk drie meter dieper, maar een deel werd onteigend in verband met de bouw van de nieuwe kerk. De vorige kerk stond aan de grens (waar nu het OCMW is) en die is in de Tweede Wereldoorlog weggebombardeerd.
Na het sluiten van de winkel, werd die ruimte voor de niet-rokers gereserveerd en dat is altijd zo gebleven. Het vertrek wordt tegenwoordig veel gebruikt voor vergaderingen en mensen die even rustig willen zitten.

Veel stamgasten zijn Onder Den Toren trouw gebleven en sommigen komen er al 50 jaar. Door de jaren heen is er niets veranderd aan de indeling. Omdat de diverse ruimtes voor vergaderingen worden gebruikt, konden die niet bij het café getrokken worden.

“Mijn vader was bakker en als kind ging ik illegaal boter halen in Nispen, omdat het daar goedkoper was. Eén keer moest ik ook appels meebrengen en mijn moeder zei: “Leg die maar op de boter.” Toen ik bij de grens kwam, brak de lus van de jute zak en alle appels en boter vielen op de grond. Maar de douanebeambten lieten me alles oprapen en ik mocht zonder problemen doorgaan. Misschien omdat ze zelf zo van de lekkere taarten hielden die mijn vader maakte…”

LW

14