Noordernieuws.be Nieuwsmagazine van de Noorderkempen
Geocachen is een beroemde onbekende. Veel mensen kennen het woord niet, maar als je uitlegt wat het is, kent bijna iedereen wel iemand die dat doet. Geocachen is een soort schattentocht. Aan de hand van coördinaten op je fiets- of wandelgps, word je naar een zogeheten cache geleid: de schat. Dit klinkt makkelijker dan het is, want de vindplekken liggen niet altijd voor de hand. De eerste cache die werd uitgezet en gevonden was in Amerika en in vijftien jaar tijd is het geocachen tot een wereldwijde hobby geworden, met talloze deelnemers.
Linda Repriels (39) ontdekte de website over het geocachen puur bij toeval. Via deze website, www.geocaching.com sloot ze zich bij deze wereldwijde groep aan en werd premium lid.
“Bij heel wat caches die je moet zien te vinden, staat bij: alleen voor premiumleden”, legt Linda uit, “dan is je keus snel gemaakt, want dat zijn nu juist de meest interessante. Mijn eerste cache vond ik hier in Essen, in de Rhodenbachlaan. Die is ondertussen door de eigenaar van plaats veranderd.”
In een cache, de schat zullen we maar zeggen, zit altijd een logrolletje waar je je naam op kunt zetten. Vaak gebruiken mensen een alias of hun voornaam met geboorte datum.
“Soms zijn de caches wat groter en zit er iets in. Bijvoorbeeld iets van wat je bij een kindermenu bij de McDonalds krijgt of dat uit een kindersurprise ei komt. Als je er dan iets uithaalt, moet je er iets gelijkwaardigs in terug stoppen. Bij thuiskomst meld je op de website dat je de cache gevonden hebt. Sommigen doen dat meteen via hun smartphone.”
Een cache wordt natuurlijk altijd door een persoon geplaatst, die daardoor ook de eigenaar is. Iedereen kan zijn of haar eigen cache verbergen en die met de coördinaten op de website plaatsen. Maar daar zijn allerlei regels mee gemoeid. Om te beginnen moet jouw cache minstens 160 meter van een andere cache vandaag liggen en dit wordt ook daadwerkelijk gecontroleerd.
“Ik heb er tot zover 579 gevonden”, vertelt Linda, “dat lijkt veel, maar is het niet. Er zijn er bij die er al 12.000 hebben gevonden en sommigen nog meer! De verste die ik ooit vond was in Budapest, Hongarije, de dichtstbijzijnde hier aan het einde van de straat.”
Er zijn meerdere manieren van geocachen.
Bijvoorbeeld de Traditional Cache: dan zoek je met behulp van coördinaten via je gps.
Bij de Multicache krijg je coördinaten waar je auto neer te zetten. Daarna wandel je van punt naar punt en moet je een plaatje zoeken waar de coördinaten van het volgende plaatje op staan. Ben je premium lid, maak je van de route een gpx bestand, dat je op je gps opslaat (gpx = gps voor fietsers en wandelaars, nvdr). Als je een cache vindt en op het internet meldt dat je die hebt gevonden, is het de bedoeling dat je er een verslagje bij zet. Bijvoorbeeld over de route, het weer of de omgeving.
“Mijn broer is er door mij aan begonnen en heeft al meer caches gevonden dan ik. Met mijn verjaardag kreeg ik van mijn broer een cadeautje in de vorm van een cache, die ik op aanwijzingen vond in een boom. Daar zat weer een rebus in en die verwees naar mijn echte cadeautje bij de barbecue: een t-shirt met een unieke code voor op de website van het geocachen.”
Er worden ook evenementen georganiseerd voor de geocachers. “Als je daar naar toe wil, moet je je via de site aanmelden. Ter plekke kun je dan ook caches zoeken, die zijn dan een primeur voor de aanwezigen die hem als eerste mogen vinden voor ze op de website vermeld worden. Je hebt t-shirts met een combinatie van cijfers en letters, zoals ik die dus kreeg van mijn broer. Die combinatie voer je in op de website en dan kom je op de pagina van degene met dat nummer. Je ziet dat soort stickers ook op auto’s.
De achtergrond is een kever, de zogeheten ‘travelbug’.”
Caches kun je ook laten reizen, die noem je trackables. Hier voor bestel je een metalen plaatje op de website met de afbeelding van de travelbug (het symbool van de geocachers, nvdr). Hier kun je ieder willekeurig voorwerp aan bevestigen: een beertje, een sleutelhanger, een poppetje,…. De unieke code op het plaatje die voor je is aangemaakt, activeer je op de website en dan meld je waar het naar toe wil laten reizen. Je wil misschien dat je cache de wereld rond moet reizen, naar iedere provincie in België of bepaalde landen: je geeft het dus een reisdoel.
Je steekt die in een bestaande cache, die je eerst moet zoeken (het metalen plaatje moet wel passen) en van daaruit begint de reis die je op de website kunt volgen.
“Ik vond een keer zo’n reiscache in Antwerpen, die moest van telefooncel naar telefooncel. Maar ja, je hebt geen telefooncellen meer, dus dat hield op. Pas als je de code op de website invult, weet je waar die vandaan komt en naar toe moet. Ik vond er ook eentje in Noord-Brabant, die kwam uit Arizona en moest naar elk continent op de wereld. Die heb ik in Achterbroek in een cache achtergelaten. Je kunt de reis op internet volgen, maar ook bijvoorbeeld de eigenaar een mailtje sturen. Ik vond 25 reiscaches tot zover. De eerste kwam oorspronkelijk uit Limburg (BE) en moest over de wereld reizen. Dat was een plaatje met een Nijntje. Ik vond die in Nispen en heb die in Noord-Brabant achtergelaten. De website meldt dat die in Italië was aangekomen en daarna vermist is. Soms vergeten mensen de vondst te melden, maar hij kan ook stomweg meegenomen zijn door mensen die niet weten wat het is.”
Je hebt voor het zoeken van caches waardes die aan geven hoe moeilijk of zelfs gevaarlijk het zoeken naar een cache is. Je hebt terreinwaardes van 1 – 5. 5 Is dan de zwaarste. Dan moet je bijvoorbeeld in bomen klimmen, duiken, onder bruggen zoeken of in het water. Je wordt dan ook gewaarschuwd dat je dat op eigen risico doet en met het juiste materiaal moet doen.
“In Essen is er eentje met terreinwaarde 4. Dat is de enige in Essen die we nog niet hebben gevonden: het moet leuk blijven: we nemen geen risico’s.”
Linda heeft ook speciaal gereedschap voor het geocachen. Een etui met uitschuifbare spiegeltjes, zodat je ergens onder kunt kijken. Een UV zaklamp voor coördinaten die met een speciale pen ergens zijn opgeschreven en ’s nachts te kunnen zoeken. Maar ook een uitschuifbare magneet, een meetlint en een pincet voor moeilijk te pakken logrolletjes.
“Ik vind het fijn om buiten te zijn en op plekken te komen waar je nog nooit bent geweest. En natuurlijk ook schattenzoeken in de natuur. Bij mooi weer doen we dat zelfs ieder weekend!”
LW
Hebt u ook zo’n bijzondere hobby waar u graag over vertelt of kent u iemand? Laat het ons weten via de contactpagina, we nemen u graag een interview af. Het is niet noodzakelijk dat u in Essen woont.
93
