Boetedoening Kurt Waldheim

Na de dood van Whitney Houston verdiepte Vincent Luijer zich in het leven en de dood van overleden beroemdheden. Deze belangstelling groeide uit tot een hobby en regelmatig zal Vincent hier stukken plaatsen over het leven en overlijden van beroemde personen.

Vandaag is het 14 juni, een dag dat we kunnen stilstaan bij de Oostenrijkse jurist, diplomaat en politicus Kurt Waldheim. Een persoon met een bewogen leven. Tot ver in de jaren 80 van de vorige eeuw stond deze man bekend als een uiterst correct politicus, die zich inzette voor de wereldvrede.
Hij stierf op 14 juni 2007 op 88-jarige leeftijd aan de gevolgen van hartfalen.
Zijn politieke carrière begon in 1945 al vlak na de tweede wereldoorlog, toen hij secretaris werd van de Oostenrijkse minister van buitenlandse zaken, Carl Gruber. Dit bleef hij tot 1953 toen hij diplomaat werd in New York, Toronto en Parijs. Hij was diplomaat tot 1968. We kunnen nu al zien dat hij een opmerkelijke netwerker was en steeds meer en betere contacten opdeed en ook meer invloed kreeg op het internationaal politieke toneel.
Een logische volgende stap na zijn jarenlange ervaring als diplomaat van het Oostenrijkse belang is dan ook zijn aanstelling als minister van buitenlandse zaken in 1968.

Hij was een man die zich prima wist te profileren binnen de buitenlandse politiek. Mede zijn reputatie heeft ertoe bijgedragen dat hij vanaf 1972 secretaris-generaal van Verenigde Naties werd. Hij zette zich in voor de wereldvrede en heeft deze functie twee termijnen mogen bekleden. Pas bij zijn aankomende derde termijn zorgde een veto van de Chinezen dat hij niet meer terugkeerde als secretaris-generaal.
Daarna is hij een aantal jaren hoogleraar internationale betrekkingen geweest aan de Georgetown University in Washington DC. Een glansrijke carrière met als kers op de taart zijn bondspresidentschap van Oostenrijk tot 1992.
Als we dit CV bekijken, dan denken we dat er weinig aan de hand is met deze man. Een man die duidelijk heeft gekozen om landen met elkaar te verbinden en te streven naar vrede door invloedrijke functies uit te oefenen.

In de tweede helft van de jaren 80 kwamen er echter barsten in dit blazoen. Net als vele Oostenrijkers kon ook hij niet ontkomen aan de betrokkenheid bij het regime van Hitler. Hij beweerde altijd dat hij naar het oostfront was gestuurd, waar hij gewond raakte. Uit een biografie bleek dat hij toch wel wat verzwegen had. Toen werd bekend dat hij werkte voor de SA en zelfs officier was. Iets wat op zich logisch was om te verzwijgen zo vlak na de oorlog, maar iets waarvan je weet dat het vroeg of laat toch ergens uit de kast komt vallen. Als schrijver over doden kan ik er dan ook niet omheen dat dit voorval een flinke lijk uit de kast betekende. Iets wat zeker afbreuk heeft gedaan aan zijn reputatie en hem nog de rest van leven heeft achtervolgd. Toch bleef hij zich inzetten voor een betere wereld. Zo is hij in 1990 afgereisd naar Irak om met Sadam Hussein te praten over vrijlating van westerse gevangen.
Mijn voorzichtige conclusie is dan ook dat Waldheim zeker dingen fout heeft gedaan, maar dat hem niet verweten kan worden dat hij een geweten had en dat zeker de rest van zijn leven na de oorlog een substantiële bijdrage heeft geleverd aan een betere wereld. Mocht dit zijn manier zijn geweest om boete te doen voor zijn daden tijdens de tweede wereldoorlog, dan kun je in ieder geval vaststellen dat deze manier van boetedoening zeker niet af te keuren is. Het verzwijgen neem ik hem, ondanks dat ik het ergens wel belangrijk vind, wel kwalijk. Het is te hopen dat meer mensen die weleens wat slechts hebben gedaan op deze manier willen proberen hun fouten recht te zetten.

Vincent Luijer

Meer interessante gegevens over levens en overlijdens van beroemde personen kunt u vinden op mijn facebookpagina.

2