Stichting Dier en Project geeft opgegeven dieren een geweldig leven

We leven tegenwoordig in een wegwerpmaatschappij en dieren schijnen daar ook toe te behoren. Dieren worden massaal gedumpt, voor de vakantie aan een boom gebonden en achtergelaten. Of stomweg uit de auto gegooid en facebookhonden die via facebook van het ene baasje naar het andere gaan. En verder is er kennelijk altijd wel een reden waarom een dier dood moet. Els Adams oprichtster van Stichting Dier en Project in Nispen heeft al die redenen al gehoord, tot in het bizarre toe. Samen met haar partner Jan Visser vangt ze moeilijke en onplaatsbare dieren op en verzorgt ze. Ook geeft ze alle nodige medische zorg en als ze niet geplaatst kunnen worden, om wat voor reden dan ook, mogen ze daar blijven tot ze overlijden.

Dieren die om de gekste redenen een spuitje moesten krijgen

“We hebben hier bij Stichting Dier en Project gemiddeld altijd zo’n honderd dieren”, vertelt Els. “Dat werd eerst allemaal uit privémiddelen bekostigd, maar dat was niet meer op te brengen. Daarom heb ik 25 jaar geleden de Stichting opgericht, zodat we donaties mogen accepteren en gebruiken voor het welzijn van de dieren die hier wonen. We hebben hier in hoofdzaak honden, op dit moment 41, en katten, maar ook andere dieren zijn hier gepasseerd. Zoals een schaap die overgoten werd met accuzuur, pony’s, paarden, eenden, konijnen, geitjes, bokjes,… Die zijn dan wel door ons gered, maar daar zijn andere opvangmogelijkheden voor.” Veel dieren die bij de stichting komen, worden aangebracht door asiels en autoriteiten uit Belgie, Nederland en Duitsland (dierenartsen, dierenpolitie). Het gaat hier dan om onplaatsbare, in beslag genomen dieren. Dieren die zonder medische redenen om de gekste redenen een spuitje moeten krijgen. Een rondgang langs de onderkomens toont aan dat de dieren hier met veel liefde en zorg worden omringd.

Er zijn allemaal kamers gemaakt en huiselijk ingericht, zodat de overeenkomst met een gewone woning groot is.

Er staan bedden, kastjes, hangen schilderijtjes, zodat als een dier geplaatst kan worden, ze aan een normale omgeving gewend zijn. Er zijn gezellige kamers met heel oude katten of katten die nog moeten wennen, je ziet ze buiten overal lopen en veel komen gezellig een kroeltje halen. Ook de hondenkamers zijn luxueus ingericht met bedden en tapijten. Tijdens de rondleiding vertelt Els over de geschiedenissen van de diverse dieren die hier wonen of hebben gewoond.

Bizarre, hartverscheurende situaties

“Hier hebben we Simba, de liefste kat die je je kunt voorstellen, maar daarom moest hij dood: hij was zo lief, misschien ging hij de kleine wel verstikken met zijn kroeltjes. Afmaken dus. Of Midnight, Midnight woonde bij een gezin dat een pup nam. Midnight lag te slapen en de pup sprong ineens op de stoel, waardoor hij heel erg schrok en een tik gaf. Moest ook dood. Oudere katten die hier kwamen na overlijden van de eigenaar. Het asiel kon ze niet plaatsen, soms nemen ze ze niet eens aan: laat ze zelf maar inslapen is het dan.”

Els wijst op een mollige kat die tevreden tegen de zon ligt te knipogen: “Dat is Kim. Kim werd samen met nog drie kattinnen door een bewoner van een asielzoekerscentrum aangeschaft. Hij dacht dat hij rijk kon worden van kittens fokken. Natuurlijk raakte hij de kittens niet kwijt, dus verdronk hij die. De katten wilde hij in het bos dumpen, want geld voor het asiel had hij niet. Een maatschappelijk werkster stak hier een stokje voor en zorgde dat ze hier kwamen. Drie van de kattinnen zijn geplaatst, Kim bleef hier en mag hier ook altijd blijven.”

Extreme dierenmishandelingen

“Dan hadden we het hondje Lente, dat eerst Lenka heette en bij iemand in een flat in Roosendaal woonde. Lente zat daar altijd in een bench en kreeg af en toe een beetje water, maar geen eten. De bench stond naast de eettafel, waar de eigenaar zich wel aldoor vol zat te proppen, terwijl het hondje niets kreeg, nooit. Waarschijnlijk wilde hij testen hoe lang Lente het zo zou uithouden. Onnodig te zeggen dat arme Lente vreselijk vermagerde en bij een dergelijke vermagering verdwijnt het vet rond de organen, waardoor je verklevingen krijgt. De baarmoeder en pancreas verkleefden bij Lente, wat een zeer moeilijk in te regelen suikerziekte veroorzaakte en door de suikerziekte werd ze ook blind. Maar ze was een hondje vol liefde en vrolijkheid, ondanks haar vreselijke verleden en we hebben haar tot het laatste moment alle zorg en liefde kunnen geven die ze verdiende.”

Een golden retriever die al oud was, maar verder gewoon gezond. De eigenaren wilden hem in laten slapen, om er vanaf te zijn. De dierenarts, die uit het goede hout was gesneden, weigerde dat. Buitengekomen hebben de eigenaren de hond aan de trekhaak van een willekeurige auto vastgebonden. De onwetende eigenaar van die auto stapte in, totaal onbewust dat de hond aan zijn trekhaak was vastgebonden, en reed weg. Hij werd al snel klemgereden en kreeg zelf klappen van woedende mensen, terwijl hij van niets wist. Via het asiel kwam de zwaar gehavende hond ook bij Els terecht en heeft daar nog heel gelukkige jaren mogen beleven tot hij overleed.

Els wijst op een gezellige poes die komt kroelen: “Dat is Marmer, die hebben ze geprobeerd op te hangen aan een tie wrap. De huid rond haar nek was compleet opgestroopt.” Het ene verhaal is nog afschuwelijker dan het andere. Sommige honden moeten achter een hek gesloten worden als er mensen komen, omdat ze misschien kunnen bijten. “Dat doen ze niet uit zichzelf, dat heeft alles te maken met wat ze hebben meegemaakt. Sommige honden die binnen zes maanden vijf keer in het asiel terechtkomen. Omdat mensen ze verkeerd behandelen, verkeerd trainen en zo een hond verzieken.” Al deze dieren moeten behandeld worden, wat hoge medische kosten met zich meebrengt. Onder andere medicijnen vanwege de verregaande mishandelingen die ze hebben moeten doorstaan. Maar ook castratie, sterilisatie, soms amputatie en andere operaties. De criteria voor de dieren om hier te mogen komen wonen zijn: specifieke/intensieve zorg of mogelijk bijtrisico waardoor veel mensen ze niet willen, alhoewel veel dieren perfect plaatsbaar zijn. “Ik kijk altijd of het matcht en of een dier bij bepaalde mensen of gezin past. Ik ken de dieren en als ik twijfel geef ik ze niet mee. Mensen worden dan soms wel boos, maar dat is dan maar zo: het welzijn van het dier staat bij mij voorop!”

Stichting Dier en Project is géén asiel

De Stichting is geen asiel, ze mogen zelfs niet zomaar dieren aannemen. “Sommige mensen accepteren dat gegeven niet en dumpen hun dier dan in de omgeving. Zoals iemand die een kattin met twee piepjonge kittens over de draad bij de honden had gegooid. Gelukkig bij heel lieve honden die niks deden. Maar ook midden in de winter gewoon achterlaten, dan tref je ineens een doodziek, onderkoeld dier aan.”

Een heel bizar voorbeeld is de keer dat Els werd gebeld door een mevrouw. “De dierenarts liet deze mevrouw zelf bellen, die begon hier niet aan. De mevrouw vertelde dat ze een kater hadden, die haar man altijd zo lelijk aankeek, waardoor die geen erectie meer kon krijgen. En ja, ze wilden aan kinderen beginnen, dus vond ze dat de kat maar afgemaakt moest worden. Zodoende kwam die bij ons terecht en ik heb hem altijd de Anti-Sexkat genoemd.”

Veilingsite waarvan de opbrengst naar de dieren gaat

Dit zijn slechts enkele van de schrijnende voorbeelden waar Els over vertelde. Om al deze kosten te dekken, alle dieren te verzorgen en de onderkomens te onderhouden, is Stichting dier en Project afhankelijk van donaties en de hulp van vrijwilligers. “Wij zamelen constant textiel in en gebruikte kleding en schoenen, maar géén matrassen, kussens of tapijten. Het wordt verkocht aan Sam’s kledingsactie, die daar mensen in nood mee helpt. Wat niet bruikbaar is, wordt gerecycled en met die opbrengsten worden projecten in ontwikkelingslanden gesteund. Eén van onze vrijwilligsters, Maaike, is ook een veilingsite op facebook begonnen, waar dingen te koop aangeboden worden en waarvan de opbrengsten voor de dieren zijn.”

Steun Stichting Dier en Project

Hebt u gebruikte kleding, textiel enschoenen en wilt u Stichting Dier en Project ook steunen bij haar opvang van dieren met een vreselijk verleden en op die manier bijdragen in de kosten van al deze intensieve zorg? U kunt een afspraak maken met Els op telefoonnummer 0031-165 366 630. Maar als u veel hebt, wordt het ook graag bij u thuis opgehaald!

Uw oude kleding zorgt zo dat mishandelde en zwaar verwaarloosde dieren een geweldig onderkomen hebben en omringd worden met de liefde die ze vroeger nooit hebben gehad!

Stichting Dier en Project
Dennestraat 9
Nispen
www.dierenproject.nl

NN

0.9k