Mag ik ons even voorstellen? Dit is mijn dochter Lucky en ik ben haar vader Remco

15 november 2016 Dier in de kijker, Essen, Nieuws

Laat ik beginnen met te zeggen dat we hier in Canina goed tot rust zijn gekomen. We kwamen van een ander asiel, dat ons wegdeed. Triest, want we werden al eens weggedaan.

Niet dat het zo erg was om door de familie weggedaan te worden waar we voor het vorige asiel woonden, want er waren daar kinderen die ons gebruikten om paardje op te rijden. Iets waar we niet voor gebouwd zijn en dat heel erg zwaar en pijnlijk was.
Onze staarten waren gebroken en daar liepen ze constant aan te trekken. We hebben daar veel pijn geleden, plus het feit dat we er heel erg werden gepest. Omdat het niet in ons karakter zit van ons af te bijten, hebben we het over ons heen laten gaan, maar we waren wel altijd heel verdrietig, mijn dochter Lucky en ik. Omdat we zoveel hebben meegemaakt, heel veel van elkaar houden en altijd alleen elkaar hadden, zouden we zo graag samen bij iemand geplaatst worden.

Iemand die rustig is en geen kinderen heeft, want na al die pesterijen zijn we daar angstig voor geworden. We zijn best actief en wandelen graag en aaikes zijn natuurlijk altijd heerlijk. Andere honden zijn geen probleem voor ons, al ga ik als man beter om met een teefje. Natuurlijk ben ik gecastreerd en mijn dochter gesteriliseerd. Waaks zijn we ook nog! Gun jij ons na die zwarte periode, met veel pijn en verdriet, mijn dochter en mij een fijne tijd? Je zult er geen spijt van krijgen!