De bijzondere hobby van… Peter Van Ginderen

Een leuk cadeau op een kinderverjaardag, de passie voor de rest van je leven zoals bij Peter Van Ginderen (48) gebeurde. Hij kreeg op zijn twaalfde verjaardag een doos met een TGV (hogesnelheidstrein) met rails.

“Ik was meteen verkocht,” herinnert Peter zich, “vanaf dat moment ben ik van alles gaan verzamelen, vooral materiaal van de Belgische spoorwegen. Dat verzamelen beperkte zich op die leeftijd tot cadeautjes op verjaardagen en feestdagen. Toen ik vijftien was, had ik een stuk of tien treintjes en een rails met de afmetingen van 5 x 0.9 meter.”

Zijn hobby nam nogal wat ruimte in beslag en Peter besloot op zijn 35ste te gaan uitbreiden. “Ik heb toen een kot in de achtertuin gezet van 4 x 12,5 meter en ben uit gaan breiden. Ook tijdens de bouw ervan hield ik me nog bezig met mijn hobby. Om te beginnen heb ik rails gelegd in een U-vorm, maar na vijf jaar heb ik alles afgebroken, ben opnieuw begonnen en heb de rails in een ovaal gelegd. Dat was niet zomaar gedaan, ik ben daar bijna vier jaar mee bezig geweest!”

Ondertussen is de verzameling van Peter behoorlijk uitgebreid. “Ik heb ondertussen zo’n 250 locomotieven en 700 tot 800 wagons. Stoomlocomotieven vind ik nog het mooist. Met name de museumlocomotieven van de Belgische spoorwegen. Deze rijden in werkelijkheid ook nog steeds rond.”

Op dit moment lijkt de spoorbaan een kolossaal rangeerterrein. “Maar zo blijft het niet,” lacht Peter, “er komen nog stations met verlichting, volk en nog veel meer bij.”
In de weekenden houdt Peter zich in de namiddagen met zijn grote hobby bezig. “Ik voorzie aansluitingen en kijk of alles rijdt. De stroom loopt via de rails en de locomotieven hebben ook licht en maken geluid.”

Niet alleen miniatuurtreinen hebben Peters interesse. “Ik ga zo’n drie à vier keer per jaar naar een beurs, in Utrecht, Houten, Leuven of Genk. Het zijn niet alleen mannen die je daar ziet die dit als hobby hebben. Vrouwen zijn er ook, al zijn het er niet veel. Op zo’n beurs koop ik doorgaans niets, ik ga een paar keer per jaar naar een winkel in Antwerpen, waar ik miniaturen bestel. Doorgaans een stuk of tien per jaar. Vroeger keek ik ook wel op tweedehands beurzen, maar die kwaliteit is doorgaans gewoon minder.”

Vanwege de mobiliteit van de diverse onderdelen, wisselt Peter de miniaturen regelmatig af. “Dit is om te voorkomen dat de onderdelen vast roesten. Ze zijn van kunststof en messing gemaakt, maar de tandwielen zijn van ijzer. Mocht de boel toch een keer vastroesten, dan maak ik ze los door voorzichtig te draaien.” Om roest te voorkomen wordt er in de winter in het kot gestookt. “Het is heel goed geïsoleerd, ondanks dat stook ik hier overdag en gebruik er ook airco bij, om het vocht buiten te krijgen. In de zomer gebruik ik alleen de airco.”

Op beurzen maak je natuurlijk kennis met gelijkgestemden. “Ik ken een paar mensen in Kalmthout met dezelfde hobby, die ik op een beurs heb leren kennen. Daar spreek ik wel eens mee af en dan wisselen we informatie uit. Die hebben rails op dezelfde schaal liggen en één van hen heeft ook miniaturen uit verschillende landen. Zelf heb ik in hoofdzaak Belgische miniaturen, die interesseren me het meest. Maar ik heb er ook wel uit Nederland en Frankrijk. Ik woon vlakbij het spoor, zodoende dat de Belgische voor mij het interessantst zijn, maar aan treinspotten doe ik niet. Daar vind ik niets aan.”

“Ik ga ook naar echte stoomtreinen kijken, in Maldegem, in Mariënburg en Vallei van de Bocq (bij Ciney). Daar zijn oude spoorlijnen waar ze voor de nostalgie met die treinen rijden. Normaal worden ze ook nog wel gebruikt, maar in veel mindere mate. Ik kom daar mensen tegen die daar ook jaarlijks naar toe gaan en die ik ook bij andere festiviteiten ontmoet. Die hebben dezelfde interesse, maar wel bijvoorbeeld voor andere formaten dan die ik heb: groter of kleiner.”

De mallen voor de miniaturen worden in Europa vervaardigd en naar China gestuurd, waar de treintjes worden gemaakt. Het maken van modeltreinen is niet nieuw, die vindt zijn oorsprong al in het begin van de negentiende eeuw.

“Bij mij in de familie zijn verder geen verzamelaars, het heeft hun interesse niet. Vrienden van me komen wel regelmatig kijken en sommige zijn best geïnteresseerd, maar hebben de ruimte er niet voor.”

“Ik vind er grote voldoening in om met deze hobby bezig te zijn, het ontspant me. Behalve als iets mislukt, dan zeg ik lelijke woorden en laat het even rusten.”

NN

Hebt u ook zo’n bijzondere hobby waar u graag eens over wilt vertellen? Neem dan contact met ons op via de contactpagina en we nemen u graag een interview af. Het is niet noodzakelijk dat u in Essen of omgeving woont.

290