Noordernieuws.be Nieuwsmagazine van de Noorderkempen
Geduld, inzicht en creativiteit zijn voor veel hobby’s basisbegrippen. Zo ook voor de hobby van Johanna Wesdorp (62), die zonder patronen de prachtigste barbiekleertjes haakt.
“Het is nu zo’n vijf jaar dat ik kleertjes voor barbiepoppen haak,” vertelt Johanna, “daarvoor maakte ik kleertjes voor gewone, grote poppen. Maar toen ik mooi aangeklede barbiepoppen op internet zag, dacht ik: dat wil ik ook, maar dat gaat me niet lukken. Er zaten namelijk geen patronen bij.”
Eerst naaide en breide Johanna kleertjes voor grotere poppen. “Die haakte ik niet, dat duurde me te lang. Ik maakte die poppen ook zelf met mallen. Vroeger waren dat halve mallen waar je gips ingoot voor de vorm van het hoofdje. Als dat dan hard was geworden, moest je het uit gaan hollen, daarna deed je er een schuimrubberen bal in voor de stevigheid en smeerde je de achterkant ook in met gips. Bij een bestaande pop smeerde mijn man de ledematen in met rubber, vijf lagen dik en dan moest dat drogen. Daarna wreef je talkpoeder over het rubber, in verband met plakken, en kon je de ‘huid’ er zo afstropen. Dat was dan een mooie vorm die je met gips kon vullen. De lichamen maakte ik van stof met een binnenwerk van elektriciteitsdraad.”
“Later had ik dubbele mallen, twee helften zogezegd. Daar deed ik dan voor het hoofd een schuimrubberen bol in, klemde de mallen op elkaar en dan vulde je het verder af met gips. Zo heb ik zeker twintig poppen gemaakt. Dat vond ik heel leuk, tot ik dus die prachtig aangeklede barbiepoppen zag met hun gehaakte kleedjes.”
Omdat Johanna geen patroon had, moest ze zelf de, vaak ingewikkelde, technieken uitvinden. “Dan ging ik heel lang naar zo’n foto zitten kijken om die te bestuderen en dan begon ik er aan. Eerst een stukje voor proef en dan het echte werk. Negen van de tien keer lukte dat ook.”
De ideeën voor de kleertjes vindt Johanna op het internet. “Van de facebookpagina van een Spaanse mevrouw heb ik al veel ontwerpen gehaald. Ik heb daar verder geen contact mee, omdat ik geen Spaans spreek, maar zij maakt echt de prachtigste dingen. Soms zie ik iets en weet niet hoe het moet, dan blijf ik tobben tot het me wel lukt. Heel af en toe kom ik er echt niet uit, dan laat ik het een poosje liggen. Als ik er dan weer aan begin lukt het me wel. Alle modellen maak ik maar één keer. Maar ik heb een keer een Engelse outfit gemaakt, echt Dickens stijl, prachtig, die wil ik nog wel een keer maken.“
“In de stad waar ik woon kun je in een winkel een stuk marktkraam huren, waar je spullen op te koop kunt zetten. Daar heb ik de grote poppen met kleertjes verkocht. Toen ben ik overgestapt op het maken van barbiekleertjes. Vooral de Spaanse en Engelse stijlen vind ik erg mooi, tot zover heb ik er een stuk of vijftien gemaakt.”
Zo’n kledingstukje is niet zomaar één, twee, drie klaar. “Over één outfit doe ik ongeveer een maand. Als het niet geheel naar mijn zin is, trek ik het weer uit en begin opnieuw. Eigenlijk mis ik wel mensen die dezelfde hobby hebben. Het zou gezellig zijn om samen met iemand dingen te maken. Op de camping is wel iemand die haakt, die is nu met een sprei bezig. Daar ga ik wel eens bij zitten om gezellig te buurten, terwijl we aan het haken zijn.”
“Soms heb ik wel moeite om afscheid te nemen van mijn poppen, vooral babypoppen. Eén pop heb ik nog. Van een vroegere buurvrouw gekregen, die in de 70 jaar is geworden. De pop is nu zeker 75 jaar oud en ik ben daar heel erg aan gehecht.”
LW
Hebt u ook zo’n bijzondere hobby waar u graag eens over wilt vertellen? Neem dan contact met ons op via de contactpagina en we nemen u graag een interview af. Het is niet noodzakelijk dat u in Essen of omgeving woont.
4
