De bijzondere hobby van … Bie Mennes

Soms begin je aan een hobby, waarvan je je na een tijdje realiseert: dit is het niet. Bie Mennes (65) begon met pottenbakken, maar merkte als snel dat dit niet iets voor haar was en verlegde haar passie naar het beeldhouwen.

Bergen theepotten en kopjes

“Ooit heb ik wel aan pottenbakken gedaan”, vertelt Bie, “maar daar had ik al gauw genoeg van. Om te beginnen plakt het en je hebt binnen de kortste keren een berg theepotten, theekopjes en meer van die dingen. Na twee maanden ben ik er mee opgehouden. In september 1986 ben ik een cursus beeldhouwen gaan volgen via Tatteljee bij Annie Andriessen.”

In de leer bij Annie Andriessen

“Ik heb iets met beelden, ik vind ze heel mooi en bewonder het feit dat mensen dat kunnen maken. Bij Tatteljee heb ik, samen met een paar mensen, een aantal jaar het kinderatelier begeleid. Na een paar jaar begonnen ze cursussen voor volwassenen te geven, waaronder beeldhouwen. Ik kende Annie Andriessen wel en heb gevraagd of ik me kon inschrijven. De eerste les vond ik moeilijk: alles wat je wegkapt is ook weg. Bij klei bouw je op, bij steen breek je af.

Durven doorkappen

Het heeft lang geduurd voor ik durfde doorkappen, maar hoe langer je het doet, hoe meer je durft. Een steen kan barsten door aders of scheuren die van binnen zitten en die je aan de buitenkant niet ziet. De eerste drie, vier lessen heb ik met de hand gekapt. Daarna ben ik overgegaan op een pneumatische hamer, dat is beter voor je handen. Als je dat gewoon ben, gaat het kappen beter en sneller.”

Werken met arduin

“Bij een beeld zijn alle smalle gedeeltes het moeilijkst, zoals de hals. Die geef je wel vorm, maar laat je dik en doe je als laatste vanwege de bewerkingen met kracht die het beeld moet ondergaan. Ik werk het liefst met arduin, dat is een dankbaar, mooi gesteente, maar ook hard. Graniet is zelfs nog harder. Je krijgt effecten bij beeldhouwen door te schuren en met reliëf te werken, op die manier de steen bewerkend. Dat geeft andere kleurschakeringen. Ik maak het liefst beelden van mensen, maar niet specifiek naar model.”

Verborgen verrassingen bij het schuren

“De ideeën voor wat ik wil maken haal ik uit de steen zelf. Als ik die bekijk, zie ik wat er in zit en wat er uit moet komen. Ik werk volledig op gevoel. Het beeld schuren vind ik het minst leuke: dat duurt heel lang. Qua vorm is het al af, maar het is nog niet afgewerkt. Ik denk dat iedereen dit het minst leuke vindt. Het is ook heel eentonig, maar het schuren geeft wel het uiteindelijke effect. Heel grote vlakken kun je met een schuurmachine doen. Bij het schuren kunnen bepaalde verborgenheden van de steen naar boven komen, die je van tevoren niet kon zien. Er zitten dikwijls fraaie verrassingen in, zoals fossielen.”

Bezichtiging tijdens de Kunstroute

“Door de jaren heen heb ik zeker honderd beelden en beeldjes gemaakt. Ik doe ook altijd mee aan de kunstroute. Vanwege het stof kap ik mijn beelden altijd buiten, dus in de winter ligt het een beetje stil. Of het moet erg mooi weer zijn.”

Klei ei

“Toen ik nog aan kleien deed, moest je voor de les een maquette maken van wat je wilde gaan maken. Ik deed dat altijd met tegenzin en wist nooit wat ik zou gaan doen. Dus dacht ik op een keer: ik ga een ei maken! Maar ja, die maquette boetseerde ik veel te kort van tevoren en de klei was toen nog zacht en vervormde. Er kwam meteen een platte onderkant aan toen ik het neerlegde. Toen heb ik er maar eentje gekookt en meegenomen. Dat was mijn maquette 😉 ”

LW

Hebt u ook zo’n bijzondere hobby waar u graag eens over wilt vertellen? Neem dan contact met ons op via de contactpagina en we nemen u graag een interview af. Het is niet noodzakelijk dat u in Essen of omgeving woont.

Klik op de foto’s om een vergroting te zien en door te bladeren met de pijltoetsen of de muis. Druk ESC om af te sluiten.
Neem contact met ons op als u een foto wilt gebruiken of laten afdrukken.

9