De bijzondere hobby van… Jef Brouwers

We houden allemaal van muziek, of het nu pop is, klassiek of jazz, ieder heeft zijn eigen voorkeur. Bij sommige mensen houdt het niet op bij een voorkeur, maar zit muziek in de genen, net als bij Jef Brouwers (46).

Een eigen discobar

“Op mijn 8ste of 9de had ik een platenspeler op mijn kamer, daar is het eigenlijk mee begonnen,” vertelt Jef. “Mijn ouders draaiden Nederlandstalige muziek en dat deed ik ook op mijn kamer. Ik had een platenspeler en een cassetterecorder, dat was mijn discobar. Ik maakte een nepmicrofoon en ging zingen in mijn kamer. Ik was al heel blij dat ik de teksten kende, maar of ik nu echt mooi zong is een tweede: daar was ik nog niet mee bezig.”

Muzikale familie

“Ik kom uit een muzikale familie. Ik heb twee neven die zingen en aan het doorbreken zijn in Breda. Mijn grootvader speelde accordeon, drumde en speelde in een bandje. Een andere neef heeft een discobar en doet de muzikale ondersteuning van zangers in Roosendaal. Mijn dochter zingt karaoke. Rond mijn 15de realiseerde ik me dat ik eigenlijk niet slecht zong, ondanks dat ik nooit les heb gehad. Op feestjes werd ik steeds vaker gevraagd om te zingen. Omdat ik geen andere talen spreek, zong en zing ik altijd Nederlandstalig, een genre dat ik van huis uit ook al mee had gekregen.”

Café Bij de Mop

“Mijn ouders gingen ieder weekend naar Dré Mop op Den Uil, de vader van Rudy Van den Zanden, van café Bij de Mop. Er werd daar wel opgetreden door ingehuurde bandjes. Pas toen Rudy de zaak overnam, kwam de mogelijkheid om bij de discobar te zingen. Mijn moeder vroeg dan altijd of ik wat wilde zingen en dan gingen de mensen de dansvloer op. Ik oefende heel veel, door goed te luisteren kon ik mezelf corrigeren. Sommige mensen, waaronder andere zangers, gaven me adviezen.

Voorkeur voor liedjes met een leutig ritme

“In die tijd zong ik bij voorkeur liedjes van de Rapsodies, Willy Somers en De Four Tak. Die liedjes hadden een leutig ritme en een goed verhaal. Het probleem was dat ik over de originele zang heen moest. Je had toen namelijk nog geen zogeheten orkestbanden, waar alleen muziek op stond. En als ze er al waren, waren ze heel duur of je moest ze laten maken tegen een heel hoge prijs. Om de originele zanger te ‘overstemmen’ regelde de klankman de muziek in. Ik moest dan op het moment dat het lied begon, op de precieze seconde inzingen. Dat heeft me heel veel tijd en moeite gekost en daardoor beperkte ook mijn repertoire zich.

Peter Goorden

In 2010 heb ik Peter Goorden leren kennen. Zijn zoon en mijn zoon raakten bevriend en mijn zoon vertelde hem dat ik zong. Voor die tijd kende ik hem wel, maar oppervlakkig. Peter was een heel muzikale man en speelde accordeon, keyboard, drum en hij zong. Iedereen kende Peter en hij werd de goede vriend, die ik altijd al had willen hebben. Ook muzikaal kwamen wij heel goed overeen. Hij zong in andere café’s, op evenementen en kende de diverse artiesten. Elke vrijdagavond gingen we drie of vier uur repeteren, bij hem thuis of bij café De Arabieren.

Perfect zangduo: La Chouffe

“Peter was een heel gedreven persoon en benaderde heel makkelijk andere artiesten om, bijvoorbeeld, in hun voorprogramma op te treden. En zo werden we steeds bekender. We noemden ons La Chouffe, naar aanleiding van een La Chouffe die we bij De Arabieren dronken terwijl we aan het brainstormen waren voor een naam. We traden op bij verenigingen, het vrouwengilde, Sint-Michaël, schuurfeesten, verjaardagen, … Als zangduo vulden we elkaar perfect aan. Hij had zoveel ervaring en qua zangtechniek heb ik heel van hem geleerd.”

Plezier in het zingen

“Peter zei altijd: we moeten er plezier in hebben en dat ook uitstralen. Ik heb wel eens voorgesteld om zangtechnieken te gaan studeren, maar hij vond dat niet nodig: we kunnen zingen, we moeten er plezier in hebben en als de mensen dat dan ook hebben, zijn we goed bezig! Ondertussen waren de orkestbanden veel goedkoper geworden en door de moderne technieken konden we die instellen op onze toonhoogte. Toen kon ik écht laten horen wat ik kon. Door Peters drukke job konden we niet zo heel vaak repeteren, maar twee keer per week zeker. Hij stimuleerde me om liedjes te zingen waar ik niet goed in was en dat lukte dan ook.”

Afscheid van mijn beste vriend

“In 2013 moest ik afscheid nemen van mijn beste vriend, omdat hij verongelukte. Ik heb toen drie jaar niet meer gezongen, ik had er geen fut meer voor en het plezier was weg. Het was alsof er met hem een stukje van mezelf verdwenen was. Ik had het er heel moeilijk mee, en nu nog. In 2015 ging ik bij de Volksspelen bij De Arabieren naar binnen, omdat ik een bandje hoorde spelen. Die muziek trok me als een magneet aan. Ik ging kijken en realiseerde me dat ik hier met Peter had kunnen staan. Ik ben meteen weer vertrokken. Buiten sprak een meneer me aan, die vroeg of ik met hem een duo wilde starten. Maar ik was daar nog totaal niet aan toe.”

Het begon toch weer te kriebelen

“Pas vorig jaar, toen ik na een operatie thuis kwam te zitten en ik op tv naar muziek keek, begon het toch weer te kriebelen. Ik ben alle apparatuur weer gaan opstellen en begon opnieuw met oefenen. Dat was heel raar: bij bepaalde liedjes wachtte ik soms tot Peters stem in zou vallen. Maar ik kreeg er toch steeds meer plezier in. Op internet ben ik weer naar orkestbanden gaan zoeken die ik kocht en op cd zette. Er waren artiesten die mijn verhaal kenden en me heel bruikbare tips gaven.”

Karaokeavonden

“Tegenwoordig oefen ik weer vaak en doe mee aan karaokeavonden. Mijn dochter Katinka gaat dan ook vaak met me mee. Katinka is al bijna haar hele leven met zang bezig, is nu 16 en gaat naar de muziekschool. Zelf onderkende ik mijn zwakheden op het gebied van zang en ademhaling. Daarom heb ik ondersteuning gezocht van een professional bij Pop Villa in Essen. Daar heb ik zo ontzettend veel geleerd en tips gekregen!”

Engelse les

“Ik wil feestnummers blijven zingen en er werd me al gevraagd of ik Engels zing. Daarom overweeg ik Engelse les te nemen, zodat ik mijn repertoire serieus kan uitbreiden. Het is en blijft mijn grote hobby waar ik veel van geniet en blij ben dat ik andere mensen kan laten meegenieten…”

Op de grote foto: Jef met zijn dochter Katinka

LW

Hebt u ook zo’n bijzondere hobby waar u graag eens over wilt vertellen? Neem dan contact met ons op via de contactpagina en we nemen u graag een interview af. Het is niet noodzakelijk dat u in Essen of omgeving woont.

181