Een nieuwe column van Martine de Weerdt!
De eerste lessen leerden we vertrekken, rondjes rijden, schakelen en achteruit rijden.
Vorige week mocht ze de baan op en geloof me dat ik toen een volledige work-out heb gehad van de bil en buikspieren en dit:
– na het plots rechts over de lijn rijden, omdat er een tegenligger aankwam: 6 contracties van de onderste buikspieren
– na de middenlijn overschrijden, net voor een tegenligger ons passeerde: 6 contracties van de onderste buikspieren, 7 contracties van de dieper gelegen buikspieren en 18 contracties van de bilspieren
– na het bijna uitrijden van een man zijn broek, die in zijn auto wou stappen: 12 contracties van de hartspier
– na het verkeerslicht in rood, groen, oranje terug rood en dan weer groen licht zien veranderen na een aanval van faalangst ten gevolge van 10 keer stilvallen: 10 contracties van de lachspieren
– toen ze visueel in het donker en tijdens het rijden bukte om op zoek te gaan naar de volgende vitesse: de volledige hartspier en al wat daar rond ligt.
‘Waar staat die vierde nu?’ 26 contracties van alle spieren en een noodzakelijke overname van het stuur… De waterblaas en het fronske trokken alle spiertjes zodanig bij elkaar, waardoor naar het toilet gaan de eerste dagen wat moeilijker ging. Geloof het of niet…Ook daar kunt ge stijf zijn. Buiten dat we dan ook nog een autobus van heel dichtbij maar rakelings mochten begroeten is het parcours vlekkeloos verlopen. Ik weet wel zeker dat ik er een geweldig sixpack aan ga overhouden.
Maar het is een beetje zoals de dag dat ik haar haar eerste pasjes zag doen. Je bent ontroerd omdat ze al zoveel kan, maar tegelijk wil je je ogen dicht knijpen, omdat je bang bent dat ze ergens tegen aanknalt… U kent het gevoel. Verder niets dan mannen gezien, die lachend het nodige geduld konden opbrengen aan de lichten en oversteekplaatsen. Dank u wel.
Oké, toegegeven: laat het feit dat we beiden blond zijn voor één keer in ons voordeel gespeeld hebben. Dat dwingt begrip af…
Denk ik dan…
Martine de Weerdt