Annemie Eksternesttaks

Onze politieke beerput zit pokkevol en het schuim der gisting licht het deksel regelmatig op.
Al schijt menig politieker ook naast de beerput.
Zoals bijvoorbeeld onze frêle Freya, die ontlastend maar toch zakkenvullend later op de dag braafjes op haar stoeltje in het parlement zit. Aldaar met het partijrood op de wangen fluistert:
‘Ik heb niet op die hoop gescheten.’
Als uwe stront rood kleurt, kleurt hij rood en niet blauw of groen. Je kunt hoogstens als de hoop te rood wordt met de staart tussen de benen overschakelen naar een ander kleurtje. Redden wat er nog te redden valt.
We hebben het hier dan over het zakkenvullen, niet over het welzijn van elke burger.
Je zou denken… ze doen maar.

Dat zou perfect kunnen, als wij als burger niet verplicht werden om om “Het ruimerke” te betalen met bijvoorbeeld de Annemie Eksternesttaks, zijnde een taks op een taks.
???
Dat kan toch niet??
Jawel, we hebben het hier over politiek, wat niet mag dat mag.
Bij hen dan toch.
En durf niet te vragen,
‘Ik wil mijn geld terug!’
Want dat mag niet.
Bij ons burger toch niet.

Maar eerlijk, het is wat het is, Turtelboom heeft toch maar netjes haar nek uitgestoken om een put van enkele miljarden trachten te dichten.
Tot er koppen moesten rollen, toen heeft Gwendolyneke schaamteloos gebruik gemaakt van de guillotine om haar weg naar het toilet vrij te maken. Dartelend als een jong veulen vervolgt ze nu haar weg,
‘Nu is het aan mij, nu is het aan mij… nananananaaah.’

Positief blijven denken mensen.
Als er een beetje geruimd wordt kan er terug een hoop stront bij. Het is nu even bedenken hoe ze de volgende vordering gaan noemen. Wij weten op voorhand al dat ze niet makkelijk gaan overeenkomen, maar hoe dan ook…
Ze gaan ons sowieso weer bij ons kloten hebben.
Welke kleur uw favoriete partij ook heeft… wie het krijtje vast heeft tekent zijn eigen veld en als toeschouwer moogt ge gaan betalen voor uw plekje.

Dus:
Ideeën zijn welkom in de digitale postbus van ons parlement.
Mijn voorstel:
De lavementtaks… Waar daar komen ze het uiteindelijk toch uittrekken niet?
En ik zou de zakken van de mandaattrekkers dichtnaaien en een grote spaarpot wegzetten
“Voor de zakken van het volk”.
Maar wie ben ik?

Martine de Weerdt

57