Je kan op elke leeftijd aan een hobby beginnen, Victor Aerts (70) begon er aan toen hij met pensioen ging.
Mijn eerste sleepboot
“Toen ik met pensioen ging was ik bang in een zwart gat te vallen.” vertelt Victor, “Ik dacht eerst aan beeldhouwen in hout, maar als metaalbewerker kwam ik daar niet uit. Een vriend van me deed aan scheepsmodelbouwen en vroeg of dat niks voor mij was. Hij liet me een eenvoudig model zien, maar zelfs al leek zag ik dat dat te simpel was. In Roosendaal was toen een modelbouwwinkel en daar koos ik er eentje. Het was een bouwpakket van een sleepboot, die ontworpen was naar een bestaande boot, die het laatst in de haven van Vlissingen had gevaren.”
Hobbyclub in Deurne
“Sleepboten hebben me altijd aangesproken. Die krachtige boten, die enorme zeeschepen voortslepen, dat vind ik geweldig! De vriend die me het modelbouwen had aangeraden zei: ‘Waar begin je aan!’ maar het was een succes. Ik ben toen bij een hobbyclub gegaan, de RSMB (Rivierenhof Scheepsmodelbouw) in Deurne. Die had toen zo’n 60 leden. Veel leden van de club hebben zelf banden met de vaart en anders wel hun familieleden. Bij de club was een vijver waar je met je modelboten kon gaan varen. Ik ging er trots naar toe met mijn eerste gemaakte bootje en ze konden maar één ding afkeuren: de Nederlandse vlag hing ondersteboven. Bij die club lieten we ook iedere zondag onze boten varen.”
Zelfbouw is meer uitdaging
“Na die eerste boot ben ik overgegaan op zelfbouw, omdat ik de bouwpakketten te simpel vond. Al het materiaal van modelboten is van plastic gemaakt. Het is maar aan elkaar lijmen en klaar. Bij zelfbouw koop je alleen de romp en daar zijn talloze variaties in: zeeslepers, havenslepers en ieder land heeft vaak weer zijn eigen type slepers. Ik koop altijd alleen de romp van de havenslepers, want die hebben de meeste variatie. Bij zo’n romp krijg je de tekening die afgeleid is van de originele tekening van de scheepsbouw. Het is een Nederlandse vereniging die deze tekeningen duidelijk maakt en ze zo vereenvoudigt richting de hobbyist. Ik bestudeer dan altijd eerst de tekening: wat heb ik nodig, de dikte van de plaatmaterialen, die meestal van ABS plastic zijn gemaakt. Als je dat lichtjes verwarmt kun je dat plooien.”
Ongelukje met waterkanon
“Als een tekening te moeilijk was, maakte ik het eerst in karton, dan verspil je geen materialen. Op de club leerde ik ook om de tekeningen te laten kopiëren naar de schaal van ware grootte. Dan kun je alles precies uitmeten. Modelslepers hebben net als de echte boten 1 of meerdere waterkanonnen aan boord. Bij de club zat ik bij het modelvaren een keer aan de verkeerde hendel en heb per ongeluk iemand natgespoten.”
Gebruik van gerecycleerde materialen
“Ik heb ondertussen 9 boten gebouwd: 4 grote van ongeveer 1m20 en 5 van zo’n 50 centimeter. Voor de bouw kan ik alles gebruiken: onderdelen van speelgoed, motortjes, lampjes van speelgoedauto’s die echt branden, … Ik ben altijd metaaldraaier geweest. Dat is een job die je vooral alleen doet en modelbouw doe je ook alleen. Maar door mijn vroegere werk heb ik ook meer aanleg om dit te kunnen doen. Het is en blijft een leuke hobby. Ik vind er mijn rust in en het opzoekingswerk is erg interessant!”
Maquette vroegere Molenakkerstraat
“Ik heb niet alleen modelboten gemaakt. In de Molenstraat stond een molen die in 1922 is afgebroken. Het molenhuis stond in de Molenakkerstraat en werd in 1935 afgebroken. De laatste bewoner was een zekere Govers, maar dat was geen molenaar. De situatie zoals die was met de molen en het molenhuis heb ik ook nagebouwd. Voor ik daar aan begon heb ik de geschiedenis bestudeerd. Voor die tijd had ik alleen foto’s van de molen. De Molenstraat was in die tijd nog maar een zandweg. Nadien heb ik nog foto’s van het molenhuis gevonden en aan de hand daarvan heb ik het nagebouwd en zo een maquette gemaakt van de oorspronkelijke omgeving. De foto’s van vroeger staan er bij.”
De zoektocht naar Havendienst 14
“Toen ik 60 werd kreeg ik van een vriend, die helaas al overleden is, een boot van 1m30, die iemand uit zijn handen had laten vallen. De boot was compleet vernield en er was verder geen tekening bij. Dus ging ik op zoek naar de echte boot. Ik heb daar 3 jaar over gedaan, ik zocht natuurlijk niet iedere dag. Het bleek de Havendienst 14 te zijn, een Rotterdamse havensleper. Uiteindelijk vond ik hem op de Maasvlakte bij een opleidingsbedrijf voor brandweerlieden in de chemie. In ‘mijn’ boot hadden ze een zwaarder waterkanon geplaatst om vanaf het water te kunnen blussen. De boot was ondertussen veranderd van naam en heette RPA 23. Ik heb hem goed kunnen bekijken en heb het model gerepareerd en afgemaakt. Al met al is het het mooiste kado dat ik ooit heb gekregen. En al geven ze me er 1.000 euro voor, ik doe die nooit weg!”
LW
Hebt u ook zo’n bijzondere hobby waar u graag eens over wilt vertellen? Neem dan contact met ons op via de contactpagina en we nemen u graag een interview af. Het is niet noodzakelijk dat u in Essen of omgeving woont.
Klik op de foto’s om een vergroting te zien en door te bladeren met de pijltoetsen of de muis. Druk ESC om af te sluiten.
Neem contact met ons op als u een foto wilt gebruiken of laten afdrukken.
Op de foto’s berust het auteursrecht. Neem contact met ons op als u een foto wilt gebruiken of laten afdrukken.
Als je dat allemaal kunt ! PRACHTIG. De boten, zo waarheidsgetrouw, levend echt. Alle onderdelen, piepklein en zelf gemaakt, een kunst met een grote K. Boten spreken mij, als vrouw, persoonlijk niet zoveel aan niettegenstaande het ware kunstwerken zijn, maar mijn echtgenoot is er totaal weg van. De maquette van de Molenakkerstraat is fenomenaal PRACHTIG. Uit de publicatie en het verhaal van de Heer Aerts kon ik echter niet uitmaken of de bijgevoegde accessoires, zoals de paarden, de zwaan, de ree, de vos en dergelijke tevens zelf gemaakt waren. ECHT PRACHTIG!